De Pers op de Kaart
Niemand verwondert zich nog in de perskamer op de Middelmors. Alles gaat hier vanzelfsprekend.
Henk Hogewoning is perschef van RBB. Hij kent iedereen en iedereen kent hem. Een voor een druppelen ze binnen. Vertegenwoordigers van RTV Katwijk, Fox, de webkrant van IJsselmeervogels, het Leidsch Dagblad, Eemland Sport. TV West slaat dit keer over, want even verderop speelt Katwijk om de koppositie tegen AFC en die wedstrijd krijgt voorrang.
Ik krijg van Henk een perskaart die de hele verdere middag deuren zal openen. Deuren die normaal voor mij gesloten blijven.
Freek Louis is een van mijn collega’s-voor-een-dag. Hij orakelt met Amsterdamse tongval dat hij al 42 jaar op de velden te vinden is. Eerst als scheidsrechter (hij stond op de nominatie voor de eredivisie maar kwam daar net niet), later als verslaggever. Freek beklaagt zich over de slechte ontvangst bij Jong Vitesse: “sta je na een lange klerereis met 50 man langs de kant een wedstrijdje kijken en als je dan na afloop een spelertje hebt geïnterviewd is alles donker en kun je geen koffie meer krijgen.”
De perskaart leidt mij tot bijna in de nok van de tribune. Het is niet druk terwijl ik toch naar een klassieker ga kijken. Achter mij zit een man met een sjaal van IJsselmeervogels om. Terwijl de spelers onder het nodige lawaai het veld opkomen, haalt hij een antieke Nokia 3310 uit zijn binnenzak. Met een zuidelijk accent spreekt hij in de richting van het toestel over de opstellingen van de beide ploegen.
Ik ben getuige van live radio. De man blijkt van Eemland Sport te zijn. Hij doet alle wedstrijden van De Vogels. In mijn fantasie zitten hele gezinnen in Spakenburg rond de keukentafel, met daarop een grote transistorradio, terwijl ze luisteren naar wat hun man in Rijnsburg te melden heeft. Hoezo internet als je voetbal ook nog kunt beleven zoals dat vroeger zo heel gewoon was?
Op de vrijdagavond verslaat mijn radiovriend de verrichtingen van Helmond Sport. Hij kent het verhaal over de beroemde penalty die door Johan Cruijff indirect en met hulp van collega Jesper Olsen werd benut. “Toen was ik alleen nog niet geboren”, merkt hij fijntjes op. Ik doe er verder het zwijgen toe.
IJsselmeervogels loopt vlotjes uit naar 0-2. Mijn achterbuurman springt twee keer juichend uit zijn kuipstoeltje. Rijnsburg oogt machteloos. Freek Louis spreekt: “Ik had het je toch gezegd?” Ik bedenk me dat ik beter naar hem had moeten luisteren.
Na de pauze gebeurt er weinig totdat Rijnsburg uit het niets op 1-2 komt. Ik juich, midden tussen supporters van de Vogels. Die halen even later hun gram omdat hun ploeg via een buitenspelgoal naar 1-3 uitloopt. Zonder VAR is Rijnsburg weerloos.
Om mij heen wordt gesproken en geschreven. IJsbrand van Tilburg maakt het verslag voor de website en doet de interviews voor RBB TV. Hij kijkt peinzend voor zich uit terwijl zijn handen rusten op een dikke stapel papier.
In de spelerstunnel vinden schrijvende en sprekende verslaggevers alweer moeiteloos hun weg. De pers hier in Rijnsburg hoef je niets te vertellen. De pers weet hoe het spel gespeeld wordt.
Geen verse pers dus, maar juist ervaren. Die het nieuws van alle kanten en met alle middelen brengt. Via internet, radio of een Nokia 3310. Waardoor iedereen op elke plaats en in real time van alle actuele feiten op de hoogte kan zijn.
En dat is, zo concludeer ik, wel degelijk ‘vers van de pers’.
In het juiste perspectief.
