Mooie zondag
Schreef mijn collega columnist vorige week nog over een schitterende zaterdag. Ik wil het over de mooie zondag die daarop volgde hebben. Precies een jaar geleden beschreef ik mijn belevenissen in Eindhoven op 11 oktober 2009. Toen liep ik namelijk de halve marathon aldaar en sloot ik mijn column af met het idee van een meelopende vriend om een jaar later de hele marathon te lopen op de magische datum 10-10-10. En ja hoor, na een zomer vol hardlooptrainingen was het vorige week zondag zover. Dus terwijl Martin vorige week zaterdag bij mijn team langs de lijn stond en constateerde dat mijn team ondanks mijn afwezigheid met 11-0 Rijnvogels oprolde, was ik inmiddels in Eindhoven om de laatste voorbereidingen te treffen voor de 42 kilometer die de volgende dag zouden volgen.
Net als vorig jaar zaten we in het atletenhotel tussen de Afrikaanse jongens en meisjes die minstens twee keer zo hard zouden gaan lopen de volgende dag. Ook dit jaar lieten we de pastaparty in het hotel links liggen en zochten we een leuk restaurantje uit in het centrum. En daar waar ik vorig jaar de fout maakte om gebraden duif te eten de avond voor de (halve) marathon werd het nu een verantwoorde vegetarische pasta met één rood wijntje. De vrienden die me net als vorig jaar vergezelden, hadden zich ondanks gedane beloftes trouwens gewoon voor de halve marathon ingeschreven en deden zich tegoed aan veel bier (uiteraard moest de 11-0 overwinning van ons team gevierd worden, één van mijn medelopers is de keeper van ons team en kreeg als opbeurende sms: eindelijk de nul) en spare ribs (ja hoor, doe nog maar een extra portie!). Na nog een laatste afzakkertje in de hotelbar (ik een bitter lemon, zij nog een bavaria) waar op dat tijdstip uiteraard verder geen atleet meer te bekennen was zochten we onze hotelkamer op.
Wat de volgende dag volgde was een schitterende zonovergoten zondag, Eindhoven was de warmste plek in Nederland met bijna 20 graden en dus een veel te hoge temperatuur voor een marathon. Veel vochtverlies dus en na 30 kilometer was de verzuring dan ook compleet. De laatste 12 kilometer werd een lijdensweg, maar uiteindelijk heb ik het gehaald en bleek ik bijna 5 minuten sneller dan tijdens mijn eerste marathon in 2007. Een PR dus en zo kreeg de schitterende zaterdag een mooi vervolg op zondag! Volgend jaar trouwens valt de Eindhovense marathon op 9 oktober…9-10-11 dus, maar of we die bijzondere datum weer aangrijpen voor een reisje naar het zuiden laat ik nog even in het midden.
