Bezinning
Tientallen vragen zijn er te verzinnen waarom die schaal niet in Rijnsburg staat maar in Emmen moest achterblijven. Een sprookje werd het voor WKE, een megadeceptie voor RBB. Als je het dan over lange busritten hebt, dan zal deze met stip op één komen. Je moet erbij geweest zijn om het te kunnen bevatten, want zoiets geloof je niet. Maar het is een feit waar we niets meer aan kunnen veranderen. Met deze nederlaag en het daarbij horende verhaal moeten we dus verder.
Eind juli begint de voorbereiding van het eerste voor het nieuwe seizoen weer. Dat betekent dat de spelers vijf weken rust hebben om de batterij op te laden. Een seizoen waarin gepresteerd moet worden, want de boot naar de Topklasse mag niet gemist worden. Op zich hoeft dat geen enkel probleem te zijn. We zijn immers de regerend kampioen en dat ook nog eens met een record aantal punten. Tevens werd het eerste toetje ook nog heerlijk verorbert. Alleen de krenten vielen op een haar na langs het bord. Tweede van Nederland zijn we, maar toch. Het voelt niet zo, omdat er in de sport maar één plaats telt.
Die vijf weken kan iedereen goed gebruiken om weer helemaal fris te worden. En niet alleen de spelers zullen de kater goed weg willen spoelen, heel Rijnsburg heeft een frisse duik nodig om weer 100% gemotiveerd aan de start te verschijnen. Voordeel van de nederlaag is trouwens wel, dat er nog wat te verbeteren valt volgend seizoen. Dat is in ieder geval iets.
Maar wat doet zo’n nederlaag verder met je? Is het traumatisch in de zin van betrokkenheid bij een (groot) ongeluk? Dat voert uiteraard veel te ver, maar het voelt wel alsof een kwade heks het snoepje van een klein kind afpakt. Of wanneer de buurman je bal lek steekt als hij weer eens over de schutting gevlogen is. Puur op voetbalgebied bekijkend, voelt het of je opeens alles fout doet en je er niets meer van kan. Et voila, het trauma is geboren. En om even lekker door te gaan; staan de spelers nu met knikkende knieën de laatste minuten in het veld, bang dat de zekere overwinning alsnog voor hun neus weggekaapt wordt? En wie durft er, naast de gebroeders Freke, nog een penalty te nemen?
Je kan jezelf zo gek maken als je wilt. Niet vreemd natuurlijk dat dit in menig koppie rond speelt, maar we willen met zijn allen weer verder. We moeten zelfs. Topklasse, laatste (algeheel) kampioen oude opzet, bekerstunt? En we willen gewoon met zijn allen genieten van het spelletje. De spelers in het veld, de supporters daar buiten van wat de spelers laten zien. Hoogste tijd dus voor bezinning. Hopelijk pakt iedereen dit serieus op en zorgt hij of zij ervoor dat de 20ste juni een plekje krijgt. Het is gebeurd, het was zeker een gemiste kans, maar het was ook mooi om zover te reiken. Het helpt om erover te praten. En mij heeft het geholpen om erover te schrijven. Ik leg de pen even neer en wens iedereen een heerlijke vakantie. Even geen voetbal, even geen verplichtingen, even tijd voor bezinning.
Geniet ervan en neem er de tijd voor!
