Naar de kroon steken
Leeswaarschuwing: dit schrijven gaat nauwelijks over voetbal
In een tijd zoals de huidige, waarin zoveel anders is dan anders, dwalen mijn gedachten vaker af dan normaal. Ik ben een nostalgisch mens, denk graag terug aan de leuke dingen die gebeurd zijn, maar probeer me ook wel eens te bedenken hoe het vroeger geweest moet zijn. Voor mij is het een giller als ik soms wel eens mensen hoor zeggen dat de lessen aardrijkskunde of geschiedenis voor een kind niet zo belangrijk zijn. Natuurlijk zijn kennis van taal en rekenen onontbeerlijk, maar juist historisch besef en kennis van onze planeet geven zoveel begrip en geestelijke rijkdom, dat het niet aan te raden is er op die gebieden maar met je pet naar te gooien. En als je je in dingen verdiept, dan krijg je kennis over hele bijzondere en geniale mensen. Mensen die een bijdrage aan de wereld hebben geleverd, die tot op de dag van vandaag voelbaar is.
Heeft u wel eens over Alexander Fleming gehoord ? Fleming was een Schotse arts-bacterioloog, die in 1928 bij toeval penicilline uitvond, tijdens onderzoek naar stafylokokken. Hij ontdekte daarbij een schimmel die een bacteriedodende stof uitscheidde. Penicilline (die naam gaf hij aan die stof) was geboren. Ik hoef u denk ik de invloed van penicilline op de mensheid niet uit te leggen.
Eén van de mooiste en meest legendarische verhalen uit de vaderlandse geschiedenis is die over de ontsnapping van Hugo de Groot uit Slot Loevestein. Op 22 maart 1621 ontsnapte Hugo, na dagenlang oefenen op stil zitten, in een boekenkist en hervond zijn vrijheid met behulp van wat handlangers. Voor wie niet weet wat die Hugo in zijn leven heeft gedaan: zowel op het natuurrecht, als het volkenrecht en het zeerecht heeft Hugo de Groot een (enorme) invloed gehad, een invloed die er ook nu nog veelal ongemerkt is. En daarnaast was het een begenadigd schrijver. Een hoogbegaafd mens.
En heeft u wel eens van Charles Darwin (1809-1882) gehoord ? De naam van de in het Engelse Shrewsbury geboren bioloog, geoloog en natuurhistoricus doet bij veel (streng) gelovigen alle alarmbellen rinkelen. Hij is tenslotte één van de grondleggers van de evolutietheorie. Op zijn ontdekkingsreizen over de wereld bestudeerde hij alles wat los en vast zat, levend of ooit geleefd. Hij ontdekte dat beter aangepaste individuen blijven leven en individuen met nadelige eigenschappen eerder sterven. De goede eigenschappen zorgen voor een sterkere soort, wat uiteindelijk tot een nieuw soort kan leiden. Zijn beroemdste werk, uit 1859, heet niet voor niks ‘On the origin of species by means of natural selection’. Oftewel: over het ontstaan van soorten door middel van natuurlijke selectie. Verguisd door fanatiek religieuze tegenstanders, had de beste man onweerlegbaar gelijk. Maar Darwin was vooral een vredelievende man, die niemand voor de schenen wilde schoppen maar concludeerde vanuit wetenschap en zeer gedegen onderzoek. En – voor zijn tijd was dat best bijzonder – wars was van racisme.
Waarom deze voorbeelden ? In deze tijd hebben we vredelievende, hardwerkende en geniale mensen nodig. Mensen die verbinden, inventief zijn en het beste met anderen voor hebben. Want dat coronavirus (corona is het Spaanse woord voor kroon) drijft mensen tot het uiterste van hun kunnen. En net als de geniale mensen die ik hierboven vermeldde, krijgt dit virus een (vuurroodomrand) plekje in de geschiedenisboeken. Er zijn momenteel topprestaties nodig, van mensen die elkaar op een positieve manier naar de kroon steken en elkaar uitdagen.
Om weer terug te komen op dat historisch besef: de pestepidemieën (long- en builenpest) die de wereld van de veertiende tot de negentiende eeuw teisterden eisten tientallen MILJOENEN levens. Een aantal wat nog beperkt werd door de geringe mobiliteit in die tijd. Antibiotica werken prima tegen de pest, maar een pandemie blijft de wereld altijd bedreigen. Dat is geen fijne wetenschap. Aan de andere kant: hoe keihard ook, de mensheid blijft zo wel uitgedaagd. En ongebreidelde groei van de wereldbevolking zal uiteindelijk ook geen fijne en positieve resultaten hebben. Virussen en bacteriën blijven zich evolueren en de mens zal mee moeten. Want de sterksten blijven over, zoals Darwin al constateerde. Sterker nog, mensen worden er alleen maar weerbaarder van. Veel mensen hebben het nu erg zwaar. Maar de gedachte dat mensen nog grotere stormen hebben overleefd moet moed geven. Het gaat bloed, zweet, levens en tranen kosten. Toch komen we hier wel uit, op macroniveau.
En als we hier een beetje bovenop komen, dan kunnen we bijvoorbeeld weer lekker naar de Middelmors. Slap ouwehoeren, voetbal kijken, zelf voetballen, overwinningen vieren, verlies nemen, elkaar oppeppen, sterker maken. Niet opgeven, maar doorgaan. Net zoals onze voorvaderen dat deden na bijvoorbeeld WOII. Het is allemaal net als het echte leven zelf, dat voetbalveld. Gaat het toch nog even over het voetbal… Want ook al is het een bijzaak, juist dat soort bijzaken maken het leven mede leuk.
Ik wens u bovenal veel wijsheid, ontmoetingen met vredelievende mensen en een goede gezondheid toe.
En als we weer langs dat veld staan, op het bierplein of in de kantine, dan genieten we extra. Echt.
