Vlakke ‘topper’ verdient geen winnaar, maar krijgt er wel één
Een affiche wat al van zijn glans ontdaan was, vanwege de Coronamaatregelen. Dus zeer matig bezette tribunes en staanplaatsen. Twee ploegen die een voorbereiding draaiden met duidelijk andere uitkomsten. Prima voetbalweer. Een stil publiek, behoudens net na de goals. De ingrediënten voor een middagje voetbal, waar een doffige deken overheen hing. IJsselmeervogels – Rijnsburgse Boys leek op voorhand een treffen tussen twee ‘titelkandidaten’. Maar wie de wedstrijd zag, zag geen kampioensploegen aan het werk. Sowieso is het predicaat ‘titelkandidaat’ volslagen nutteloos. In het geval van Rijnsburgse Boys is er vooraf veel geleuterd over de status van het elftal. Geleuterd. De term zegt het al. Al die favorietenrollen en voorbeschouwingen zijn compleet onzinnige fenomenen. De eerste wedstrijd van het seizoen 2020-2021, op de Westmaat, gaf weinig kampioenshoop. Maar laten we die hoop in godsnaam lekker laten varen, favorietenrollen en andere termen vergeten en gewoon gaan voetballen en aan het team gaan bouwen. Er is veel werk te doen. En ondanks dat verdienden de Boys het echt niet om te verliezen. Als één van de weinige toeschouwers uit Rijnsburg had ik een uitstekende plek op de tribune. Het beeld dat eigenlijk de hele wedstrijd gaf was van een Rijnsburgse Boys dat wilde voetballen, dat bij vlagen ook prima deed, maar zodra de zestien meter lijn in de buurt kwam, stokte het vernuft. Het middenveld van de Uien functioneerde prima met de terriër Bram Ros, de altijd ijverige Jeroen Spruijt en de prima nieuwkomer Bram de Bruin. Er zat voetbal in, niet alles lukte, maar met de opkomende mensen van achteruit was het helemaal niet verkeerd om te zien. Dat was het positieve van het wedstrijdbeeld. Minder positief was dat als die bal eenmaal richting de vijandelijke zestien ging, er veel te veel balverlies was. Het belemmerde de Uien in het creëren van veel kansen.
Foto: Hans Heemskerk
Vogelvlucht
Deden de IJsselmeervogels dat zoveel beter ? Nee. Sterker, de rooien uit Spakenburg grossierden veelal in het spelen van de lange bal. Voorspelbaar, statisch en ook regelmatig als gevolg van de Rijnsburgse druk. Het was vrij eenzijdig allemaal, maar je weet dat de Vogels altijd wel hun momentjes hebben in de wedstrijd. El Azzouti is bij vlagen een hele lastige klant, een leuke taak voor Masies Artien.
In de eerste helft hadden zowel IJsselmeervogels als Rijnsburgse Boys een welhaast niet te missen kans, binnen het vijf meter gebied. Van den Ban van de Vogels en Van der Moot mikten respectievelijk over en naast, ballen die er gewoon in hadden gemoeten. Die kunnen we dus tegen elkaar wegstrepen. Verder viel er niet zoveel te noteren. Er was een momentje waarin we echt even dachten dat Zeldenrust onreglementair werd gestuit in de zestien. En dezelfde Zeldenrust schoof net naast op een assist van Spruijt. Dat was hem wel, totdat binnen drie minuten, vlak voor rust, twee goals vielen. Eerst was El Azzouti erg leep, zette zijn lichaam erin en troefde Artien af, die ondanks de hulp van Koomen zag dat de kleine Marokkaan de bal snoeihard achter de uitverkozen Zonneveld schoot. Zonneveld maakte een erg stabiele indruk, maar deze bal was onhoudbaar.
Gelukkig kwam het antwoord snel. Twee minuten na de openingsgoal kopte Spruijt fraai binnen na een voorzet van Rob Zandbergen. De enige echte Ui in het team hield zich overigens prima staande. Ervaring en slimheid doen wonderen in zo’n wedstrijd.
Foto: Hans Heemskerk
Tweede bedrijf
Het was voor de rust al een wedstrijd die een gelijkspel verdiende, na de rust was het niet anders. Rijnsburg wilde wel, verdedigde vaak prima en had wel de intenties. De stootkracht was echter onvoldoende, de accuratesse ondermaats. De brille van de vermoedelijk enige tijd uitgeschakelde Jeffrey Jongeneelen (meniscus) werd node gemist. Die extra klasse, rust aan de bal en het inzicht om te anticiperen zijn kwaliteiten die je niet wil missen, maar het is wel de realiteit dat we die even moeten ontberen. Dat ook sterkhouder Jordy Strooker er lang niet bij is doet het ook al geen goed, al vulde Rob Zandbergen zijn plek prima op. Afijn, ‘excuses’ genoeg, er moet geroeid worden met de riemen die er zijn en daar is echt niet veel mis mee. Op deze dag echter was het allemaal niet voldoende. Zowel IJsselmeervogels als de Boys creëerden in de tweede helft nog minder kansen dan in de eerste. Wat wel opviel: zelfs de supporters van IJsselmeervogels gaven toe dat er een momentje in de tweede helft was waarop de Uien eigenlijk wel een pingel verdienden (vasthouden). Als je eerlijk bent ging er aan onze goal ook een geel-zwarte handsbal vooraf. Strepen we die ook weer tegen elkaar weg.
Foto: Hans Heemskerk
Onverdiend, maar ‘lieverkoekjes’ worden niet gebakken
Feitelijk waren de enige twee wapenfeiten in de tweede helft een geblokt schot van de voor De Bruin ingevallen Van Otterlo, na één van de weinige goed gelukte acties van Max Hudepohl. En toen we eenmaal weer achterstonden, kopte Artien flink gehinderd naast. Helaas, het werd nog 2-1 ook. Net als in de eerste helft hadden de Uien ook in de tweede helft meer voetballende intenties, maar de Vogels voelden zelf ook wel dat ze niet heel veel te duchten hadden van dit vrij tandeloze Rijnsburgse Boys. En ondanks dat men de goal niet aan voelde komen, was het toch Kevin van Diermen die de 2-1 op het bord kopte. Daarna was er nog erg weinig tijd om wat uit te richten. Geel-zwart probeerde het nog wel, maar het kwam daarin tekort. En dat is zonde, want deze nederlaag was nergens voor nodig. Als je eerlijk bent, is de kritische noot wel dat het aanvallend een stuk beter moet.
Zo zie je maar, je kan allerlei kwalificaties op je kop geplakt krijgen, meestal ongefundeerd en/of overdreven, maar als het er echt om gaat, dan moet je thuis geven. Lieve mensen, laat die favorietenrol lekker in de kast, laat er stof op komen, temper de verwachtingen enigszins en denk niet aan kampioensschalen in weerwil van wat sommige meestal matig geïnformeerde media willen doen geloven. Het zal ons goed doen. Praatjes vullen geen gaatjes en geven ook geen punten.
Op naar de volgende. Kwaliteit zat, nu de finetuning nog.
Foto: Hans Heemskerk
IJsselmeervogels – Rijnsburgse Boys 2 – 1 ( 1 – 1 )
Scoreverloop:
41’ 1-0 Ahmed El Azzouti
43’ 1-1 Jeroen Spruijt
84’ 2-1 Kevin van Diermen
Scheidsrechter: de heer F.M.L van den Elzen
Gele kaart: Mitch Willems (IJsselmeervogels)
Toeschouwers: aantal onbekend
Opstelling IJsselmeervogels: Jaimy Schaap; Sanny Monteiro, Jeffrey Buitenhuis, Kevin van Diermen, Marciano van Leijenhorst (20. Mitch Willems); Gerry Vlak, Mike van den Ban (58. Maikel de Harder), Eef van Riel, Philippe van Arnhem (75. Adil Haian); Ahmed El Azzouti, Danny van den Meiracker.
Opstelling Rijnsburgse Boys: Wesley Zonneveld; Rob Zandbergen, Masies Artien, Roderick Gielisse, Bert Koomen; Bram de Bruin (66. Ian van Otterlo), Bram Ros, Jeroen Spruijt; Furghill Zeldenrust, Dani van der Moot, Max Hudepohl (75. Delano Asante).
