outhands

Mustafa Celen staat realistisch in het leven

‘Voor de Topklasse moeten we nu echt aan de bak’

 Hij heeft bijna drie seizoenen als voetballer in de Jupiler League gespeeld. Het faillissement van HFC Haarlem bracht een wending in zijn profcarrière. Sinds februari 2010 maakt de 22 jarige Mustafa Celen deel uit van de selectie van RBB. Deze linksbenige verdediger-middenvelder heeft al een paar keer zijn kwaliteiten op het veld laten zien. Toch zit hij meer op de bank dan op het veld. Hoewel hem van de technische staf van RBB geen enkele toezegging is gedaan voor een basisplaats volgend seizoen, heeft Celen te kennen gegeven graag nog een seizoen bij RBB te blijven. ‘Ik zie deze 4 maanden als een aanpassing. In de voorbereiding op volgend seizoen wil ik laten zien wat ik in huis heb’.

Wie wel eens in de kleedkamer van het eerste elftal komt weet dat elke speler een bijnaam heeft. Inmiddels is hier de naam Mustafa veranderd in Gargamel. ‘Ik dacht eerst aan een slechte grap, maar het is de Rijnsburgse humor’, zo heeft Mustafa inmiddels ervaren. Tja, die humor, daar moet hij nog even aan wennen…..

Je bent nog maar pas, sinds februari 2010, bij RBB. Vertel eens iets over jezelf.
Ik ben 4 maart 1988 geboren in Rotterdam. Mijn vader is in 1973 als gastarbeider vanuit Turkije naar Nederland gekomen. Later volgde ook mijn moeder. Ons gezin bestaat uit 6 kinderen: 4 zussen en 1 broer, ik ben de jongste van het gezin. Ik woon nog thuis samen met een zus en broer.
Ik heb op straat leren voetballen. Samen met mijn broer werden we lid bij voetbalclub Germinal, derde klasse. Al snel bleek dat ik aardig kon voetballen. Ik ging naar Alexandria, omdat ik hierbij hoger kon spelen en later naar RKC Waalwijk.

Heb je altijd profvoetballer willen worden?
Ja, zegt hij lachend, welke jongen wil dat niet. Ik heb altijd mijn best gedaan en daar had men oog voor. Maar  thuis vonden ze het ook belangrijk dat ik mijn school afmaakte en aan een studie begon. Het jaar van mijn HAVO examen was best zwaar. Ik speelde toen bij RKC Waalwijk en had nog geen rijbewijs. Mijn vader heeft me altijd overal naar toegebracht. Hij is mijn trouwste supporter. Naast het voetballen doe ik ook een studie HBO Bedrijfskunde in Rotterdam. Ik heb de topsportstatus, dus kan hierdoor een en ander goed combineren. Nu ik bij RBB voetbal is het goed mogelijk om de achterstanden van mijn studie weg te werken.

Hoe is je voetbalcarrière tot nu toe verlopen?
Bij RKC Waalwijk heb ik drie jaar in de jeugd gespeeld. Het eerste jaar in de B1 en daarna nog 2 jaar in de A1. Via een oud-trainer werd ik voor FC Den Bosch benaderd. Ik ben in het 2e begonnen. Het ging goed en als snel kwam ik in het eerste terecht. Er waren veel geblesseerde spelers en ik heb toen 5 wedstrijden achter elkaar gespeeld. Ik had nog geen vast contract. Daarna heb ik ook veel op de bank gezeten en dat is iets wat een voetballer niet wil. Ik heb twee seizoenen bij FC Den Bosch meegemaakt: van 2007 tot en met 2009. In totaal 7 wedstrijden in de basis gestaan. Zoals gezegd wil je als voetballer spelen, het liefst elke wedstrijd. Ik werd benaderd door HFC Haarlem waar ik vorig seizoen ben begonnen onder leiding van trainer Jan Zoutman. De eerste linksback van Haarlem was geblesseerd en hierdoor kon ik vier wedstrijden meespelen. Daarna kwam ik weer op de bank terecht. Als speler merkte je ook dat het niet helemaal goed ging met Haarlem. Iets waar meer clubs in de Eerste Divisie last van hadden/hebben. We hadden 2 maanden geen salaris gehad, toen de club begin dit jaar surveillance van betaling aanvroeg en vervolgens failliet ging.

Begin dit jaar was je ook even bij ASWH op training en speelde een oefenduel. Wat deed je uiteindelijk toch voor Rijnsburg kiezen?
Ik speelde nog maar een paar maanden in de Jupiler League toen mijn club failliet ging. Ik wilde lekker spelen en niet op de bank je plaats afwachten. Daarbij heb ik voor mezelf een beslissing genomen dat ik ook mijn studie moet afronden. Dit is beter te combineren met het amateurvoetbal. Ik ben zelf naar ASWH gegaan, omdat dit ook dichtbij is. En toen belde Ed Bos of ik interesse had en wilde komen praten. Ik kende RBB en wist dat het een goede club was. Op uitnodiging ben ik bij de wedstrijd RBB-Capelle geweest en zag een goed team spelen. Na afloop van de wedstrijd merkte ik ook dat de onderlinge sfeer was goed. Het is een elftal met veel ambitie, die zeker de topklasse waardig is. Je wilt toch zo hoog mogelijk spelen en dat zit er zeker in.

Toch gaat het nu wat moeizamer…
Tja, dat is ook voetbal en soms niet te verklaren. Er staan nog een aantal pittige wedstrijden op het programma.  Het blijkt dus toch niet zo makkelijk voor een elftal als RBB om de Topklasse te halen. We moeten nu echt aan de bak en moeten punten scoren. Het blijft spannend.

Wat is het verschil tussen duels in de Hoofdklasse en wedstrijden in de Jupiler League?
Qua spel is spelen in de Jupiler League voor een voetballer fysiek zwaarder. Conditioneel, balsnelheid en techniek liggen op een hoger niveau. Het spel in de Hoofdklasse is rustiger. Ook het aantal trainingen zijn in de JL zwaarder. Op sommige dagen trainden we twee keer op een dag. Zoals iedereen weet traint het eerste van RBB 3 keer in de week en dan ’s avonds. Qua ambiance en sfeer doet de Hoofdklasse zeker niet onder bij de Jupiler League. Ik denk dat RBB meer trouwe supporters heeft dan Haarlem.

Hoe heb je die overgang ervaren?
Eigenlijk ging dit vanzelf. Ook omdat ik had besloten mijn studie weer op te pakken. Met de overstap naar RBB is mijn dagindeling veranderd. Overdag naar college of aan de studie om de achterstanden weg te werken. ’s Avonds de trainingen. Het bevalt me wel. De reistijd van Rotterdam naar Rijnsburg kan wel eens oplopen tot anderhalf uur in verband met files. Dat is dan weer minder.

Vertel eens iets over de afgelopen maanden bij RBB…..
Het is best wel vreemd om een paar weken na de winterstop bij een andere vereniging te komen. Zelf heb ik even moeten omschakelen van overdag trainen naar ’s avonds trainen. Ik kende alleen Dave Rijkaard. In de groep ben ik vrij snel geaccepteerd. Ik merkte direct de goede onderlinge sfeer. Ook de supporters zijn fanatiek. Bij RBB is men gewend om bovenin mee te draaien en dan kan men nog wel eens kritisch reageren. De  verwachtingen zijn hoog. En terecht. Met bewondering heb ik ervaren hoeveel supporters er naar uitwedstrijden meereizen. Als ik dit met Haarlem vergelijk leeft het voetbal in Rijnsburg veel meer.

Hoe beleef jij het om als Nederlandse Turk in ons land woonachtig te zijn?
Ik ben in Nederland geboren en getogen. Toch word ik in Nederland als een allochtoon gezien. In mijn jeugd gingen we als gezin elk jaar wel op vakantie naar familie in Turkije. In de periode dat ik bij RKC speelde kon ik op stage naar Turkije, maar dat wilde ik niet. Ik denk dat ik heimwee had gekregen, en vooral mijn familie had gemist. Ik ben als moslim opgevoed, maar mijn ouders laten mij vrij om mijn geloof op mijn manier te beleven. In Turkije kijkt men ook anders naar Nederlandse Turken. Ik voel me in Nederland wel thuis en weet dat hier mijn toekomst ligt. Het enige waar ik niet echt aan kan wennen is het eten van aardappelen en groenten. Nee, ik ben geen fan van de Hollandse pot. Mijn moeder maakt elke dag Turks eten en na een avond training staat er altijd een bord eten voor me klaar.

Hoe ziet de toekomst er dan uit?
In ieder ge
val blijf ik ook volgend seizoen bij RBB. Ook wil ik mijn studie afronden. Daarna weet ik het gewoon nog niet. Ik heb geleerd om niet te veel vooruit te kijken en realistisch te blijven. Te hoge doelen moet je altijd bijstellen.