Uien laten zichzelf janken en verzieken hun eigen feestje
Voetbal is een hoogst bijzonder spel. De verhoudingen in het veld hoeven bijvoorbeeld niets te zeggen over de einduitslag. Men kan heel lang vóór staan en denken dat de overwinning behaald is. Het is één van de meest hardnekkige denkfouten in het menselijk brein. Honderdduizenden wedstrijden leken ‘al’ beslist, maar vielen toch de negatieve kant op voor de ploeg die voor stond. En toch zijn er altijd mensen die denken dat de buit al binnen is. Hoe vaak ze ook in hun verkeerde gedachtes volharden, ze leren het nooit. Ook tijdens Noordwijk – Rijnsburgse Boys waren er weer mensen die dachten dat de geel-zwarte buit binnen was. Of de spelers op het veld dat ook dachten, dat lijkt me stug. Toch maken mysterieuze krachten in de sport iets los, waardoor een tegenslag voor de bovenliggende partij de andere partij ineens sterker maakt. Terwijl zij dat in de lange periode ervoor geenszins waren. Noordwijk – Rijnsburgse Boys was zo’n wedstrijd. De Uien ‘verdienden’ de overwinning, maar gaven hem toch nog weg. Het woord ‘verdienden’ staat niet voor niks tussen aanhalingstekens. Als je 1-3 voor staat, je bent uitstekend begonnen en hebt daarna ook zat goede dingen laten zien, dan moet je zo’n wedstrijd killen. Maar ja, het is ook wel weer des Rijnsburgs om het altijd maar weer spannend te laten worden. Noordwijk profiteerde dankbaar van de Rijnsburgse vertwijfeling in de eindfase. Menig supporter van Noordwijk had nergens meer op gerekend, maar de 3-3 stond wel op het bord, na 90+4 minuten. Ik geef u eerlijk toe, ik heb zelden zo’n frustrerend slot gezien als op deze middag in januari. Rijnsburgse Boys organiseerde een feest, vulde het lang gezellig in, maar ging met de kater naar huis.
Foto: Hans Heemskerk
Hoe het ook zij, de Wismanwarriors begonnen echt goed aan de wedstrijd. Hoog druk, geconcentreerd spel, strijd, passie en goede combinaties. Er was werkelijk helemaal niets mis met de Uien in de eerste 25 minuten. Noordwijk kwam totaal niet in zijn spel en waar Rijnsburgse Boys in de thuiswedstrijd zeker in de eerste helft amper wat in de melk te brokkelen had, daar lag nu Noordwijk in de beginfase onderop.
Het gemis van Ros en Tillema maakte blijkbaar niet uit. Jongeneelen nam deze keer de taak van spelverdeler op zich en deed dat met verve. Maar al zijn teamgenoten sloegen bepaald geen modderfiguur. Noordwijk heeft een bloedlinke ploeg, maar had lang geen antwoord op de Uien, die vrij rap toesloegen. Doelman Van Nieuwkoop, die zijn maar liefst 250ste competitiewedstrijd in het geel-zwart speelde (oké, hij speelde deze keer in het geel), moet zich in een walhalla gewaand hebben.
Zijn evenknie aan de andere kant echter, Wolsheimer, was na dertien minuten kansloos.
De poging van Jongeneelen was al uitstekend, want zijn wonderschone boogbal vanaf zijkant zestien verdiende al een beter lot dan op de lat te belanden. Geen nood, Zeldenrust zag de terug springende bal op zich af komen en legde met een schitterende half-volley in de verre hoek Wolsheimer in de luren: 0-1.
Foto: Hans Heemskerk
Link
In deze fase hadden de Uien harder moeten toeslaan. Een schitterende dubbel één-twee tussen Spruijt en Zeldenrust resulteerde eerst in een pegel van Spruijt die ternauwernood voor de lijn werd gekeerd. De heropvoer stierf in de poel van buitenspel, maar wat had dit een beter lot verdiend.
Noordwijk probeerde echt wel wat en heeft natuurlijk een paar linke jongens lopen. De kleine Reynaers is groots in zijn daden en het sprintkanon James en de donderaap Van Staveren kunnen veel ellende veroorzaken. Maar het slot zat goed dicht. De Rijnsburgse defensie ‘staat’ dit seizoen beter en dat was nu ook weer te zien. Toch is een enkel foutje op dit niveau fataal.
Nadat Spruijt nèt naast had geramd en Van der Moot een lepe poging van veraf (poging over keeper Wolsheimer te schieten) in goede bedoelingen zag stranden dacht de gemiddelde Ui aan 0-2. Zeker toen Van Dongen profiteerde van misgrijpen van twee Noordwijkse verdedigers. Met een vrij veld voor hem was de beste optie afleggen op de instormende Van der Moot, maar zijn goede intenties ten spijt, de eindpass kwam er niet eens. Dat was een uitgelezen mogelijkheid op 0-2, zeker als je bedenkt dat Van der Moot een goed schot in zijn pootjes heeft. Helaas, geen schoonheid, geen afwerking en geen finesse.
Wat wèl gebeurde is dat de snelle James, die de hele tijd dat hij mee deed goed aan de ketting lag, de eerste kans voor Noordwijk met een prachtig schot in de kruising verzilverde. Verdomd irritant, maar dat is voetbal, de sport waarin alles zo’n beetje kan: 1-1.
Foto: Hans Heemskerk
Drukverlies
Rijnsburgse Boys kon in deze fase de druk van in het begin niet meer zo volhouden en Noordwijk kwam er beter uit. Reynaers legt de ballen makkelijk neer en zo ook toen hij vanaf de achterlijn Van Staveren wist te bereiken. De altijd met passie spelende Van Staveren kopte naast, maar had daar waarschijnlijk wat meer uit kunnen halen.
Het maakte de kansenverhouding voor Noordwijk iets draaglijker, want Rijnsburgse Boys kreeg er daarna nog wel een paar. De geplaatste volley met binnenkant voet van Jongeneelen vloog net over bijvoorbeeld. En Zeldenrust wiste zijn magere optreden van de week ervoor goed uit door bij veel aanvallen betrokken te zijn.
Alleen, je kan dan wel de bovenliggende partij zijn, als je met 1-1 gaat rusten gaat er iets niet helemaal goed.
En helaas ging er in de tweede helft ook ‘iets’ niet goed…
Foto: Hans Heemskerk
Na de rust…
Het was wel duidelijk dat de druk die Rijnsburgse Boys in de beginfase kon geven niet ook na rust te herhalen viel. Nee, Noordwijk pakte na rust het initiatief, zonder groots te spelen. Dat heeft Noordwijk niet eens nodig, want ze kunnen al zat gevaar stichten zonder goed te voetballen. De lastige Wendt, de rouwdouwer Van Staveren en de snelle James kunnen altijd voor gevaar zorgen, maar het moet gezegd dat Rijnsburgse Boys het gewoon lang goed had staan. Natuurlijk, er werd na rust twee maal om een penalty geschreeuwd door Noordwijk, maar pingelrijp waren deze situaties niet. Rijnsburgse Boys verdedigde lange tijd fel en geconcentreerd en je zag op een bepaald moment dat Noordwijk er niet meer in leek te geloven. De verdienste van Rijnsburgse Boys, want Noordwijk heeft mentaal een uitstekend elftal. Hoe dat kwam ? Nou, bijvoorbeeld door een prachtige goal van Zeldenrust, die zijn tweede van de middag maakte. Tussen een paar verdedigers door wist doorgewinterde buitenspeler de 1-2 af te drukken en dat gaf de Uien weer een boost.
Foto: Hans Heemskerk
Goeie zet
Trainer Zethof koos voor zijn plan B. Hij liet Westdijk en de Kruijs invallen. Iets aanvallender dus, maar zijn invallers waren maar net in het veld of de beslissing leek te vallen. Ja ja, leek. Leek. Een leek zou dat denken. Alhoewel, ook doorgewinterde kijkers dachten dat. Uw verslaggever niet, maar dat terzijde.
Jeffrey Jongeneelen, die gewoon weer sterk speelde en bijvoorbeeld in zijn aannames onder druk een lust voor het oog was, bekroonde een Koningsaanval. Messcherp uitgevoerd, veel beweging, perfect kaatsen en een toonbeeld van hoe je een aanval uitspeelt. De enige smet was dat Jongeneelen de aanval in twee pogingen moest afronden, want anders had het een tien met een griffel geweest: 1-3.
Kat in het bakkie toch ? Ach ja….
Foto: Hans Heemskerk
Finale met heel veel trane(n)
En toen kwam het slotstuk. Dat is over het algemeen niet de periode dat de gemiddelde Ui het rustigst op zijn stoel zit. Wat is dat toch ?
Het gaat broeien. Je voelt een bepaald soort spanning. Rijnsburgse Boys begon steeds sneller balverlies te lijden. De bal werd voorin niet meer zo goed vast gehouden. Maar dat is tot daar aan toe. Zo lang Noordwijk niet scoort, is er niks loos. Maar die goeie zet kwam toch. Westdijk maakte zijn trainer het hof en ramde de bal vlak voor het einde van de reguliere speeltijd keistrak via de paal in het kruis: 2-3.
Een hoop Uien gingen wiebelen op hun stoel en het werd ineens rumoerig. De normaal nooit zo overdreven uitbundige ‘Noortukkers’ voelden een lekkerder biertje gloren aan de bar. Het zou toch niet … ?
Het was helaas wel zo. Rijnsburgse Boys kroop steeds verder in zijn schulp. Het kreeg in de vulkanische slotfase de bal niet meer weg. En het zwaard van Damocles donderde 30 seconden voor tijd in de nek van alle Uien. Want … (vloeken doen we nu maar niet)… wat was dit frustrerend. Vrijwel elke supporter van Rijnsburgse Boys – dat waren er wel een paar – zal uit- of inwendig gevloekt of gescholden hebben na de 3-3. Je moet je afvragen of je de overwinning dan wel zo verdient, na de laatste tien minuten van de wedstrijd. Want hoeveel goede dingen de Uien ook lieten zien in deze wedstrijd, laten we DAT zeker niet vergeten, deze wedstrijd had van zijn levensdagen niet in 3-3 moeten eindigen.
Maar ja, dat is voetbal.
Noordwijk – Rijnsburgse Boys 3 – 3 ( 1 – 1 )
Scheidsrechter: de heer R. Martens
Toeschouwers: 1200
Gele kaarten Noordwijk: Sander Bosma en Emiel Wendt
Gele kaart Rijnsburgse Boys: Jeroen Spruijt
Scoreverloop:
13. 0-1 Furhgill Zeldenrust
38. 1-1 Denzel James
58. 1-2 Furhgill Zeldenrust
75. 1-3 Jeffrey Jongeneelen
88. 2-3 Tjeerd Westdijk
94. 3-3 Nick van Staveren
Opstelling Noordwijk: Sven Wolsheimer; Brayen Bröcker (73. Guy Smith), Dylan Rietveld, Rob Overvliet, Huib Oversloot; Sander Bosma (70. Tjeerd Westdijk), Thomas Reynaers, Raies Roshanali; Denzel James (70. Marc de Kruijs), Emiel Wendt, Nick van Staveren.
Opstelling Rijnsburgse Boys: Richard van Nieuwkoop; Jordy Strooker, Masies Artien, Roderick Gielisse, Bert Koomen; Marc Magan (86. Thomas Bakker), Jeroen Spruijt, Jeffrey Jongeneelen (88. Jaïro Schet); Furhgill Zeldenrust, Dani van der Moot, Anthony van Dongen (46. Edo Knol).
