Fries opportunisme en Hollandse verfijning delen de punten
In de voorbeschouwing kwam het al ter sprake. ONS Boso Sneek heeft een spelletje in Engelse stijl. Echte targetmannen, met lopende mensen daaronder en een fysiek sterke verdediging. De speelstijl van de Uien is bekend. Wij moeten het meer van de finesse hebben, van het grondvoetbal. Het is geen toeval dat beider specialiteiten grotendeels verantwoordelijk waren voor de goals. Het was overigens een bijna-kopie van de wedstrijd van vorig seizoen in Sneek, ook toen kwam ONS met 2-0 voor, al voor rust. Nu mochten de Uien de marge van twee goals na rust goed gaan maken. Rijnsburgse Boys gaf niet bijster veel weg, maar het lijkt wel of elke tegenstander eng effectief is. Ook nu weer waren de echte kansen voor ONS niet legio, maar daar gaat het niet om. Het gaat erom wat je ermee doet. De gepassioneerde Friezen maakten het de Uien wéér verdraaid lastig. Clichés over de lange busreis en het gedateerde kunstgrasveld laten we maar achterwege. De eigen mindset moet goed zijn, anders wordt het een lastige middag. Dat het na de 2-2 nog beide kanten op kon, met een voetballend overwicht voor de Uien, staaft voorzichtig de conclusie dat dit misschien wel een terechte uitslag was. Alleen, als je concurrenten punten morsen, is een gelijkspel bijna een verlies…
Foto: Hans Heemskerk
Koud was het niet aan het Zuidersportpark en het was verheugend om te zien dat veel Uien de moeite hadden genomen de Afsluitdijk over te racen of Flevoland te doorkruisen. Sterker nog, het zou me niet verbazen als er minimaal net zo veel Uien als Friezen waren. Dit gesteund door een goede reeks na de winterstop zorgde ervoor dat Rijnsburgse Boys voorzichtig het initiatief nam. Jorn van Lunteren, weer eens basisklant, gaf een geweldige pass op Tillema, die Serbony in stelling wilde brengen. De verdedigende inzet was voldoende om een schot te neutraliseren. En ook het mooie schot van Goeman daarna was niet overdienstelijk, maar net over. De Uien begonnen in een 4-4-2, omdat SteDoCo een week ervoor bewees dat ONS daar moeite mee had, een helft lang maar overigens. En mede ook omdat Jeffrey Jongeneelen afgelopen week vanwege griep maar één keer had getraind en daarom op de bank begon. De grootste kans van de eerste helft was voor Renco van Eeken, die net buiten het 5-metergebied kon afdrukken, maar van schrik naast schoot. De Uien hadden een licht overwicht, controleerden maar crëerden erg weinig. Het was eigenlijk een matige en saaie eerste helft. Dat je tegen ONS maar heel weinig weg kan geven werd vlak voor rust bewezen. Niek Ossevoort kreeg de bal net buiten de zestien knullig op zijn arm. De vrije trap was indirect, kortom met wat ruimte om in te lopen voor de verdedigende partij. Pieter Mulders was er na afloop duidelijk over. Ondanks de afspraak dat er één als een kamikaze op de bal af gaat, speelde de geel-zwarte muur nummer 174 van Suske en Wiske na. Het Statige Standbeeld. Niemand reageerde, de bonk Ramos kreeg de bal voor zijn gouden linker en kogelde in de uiterste hoek: 1-0. Knappe goal hoor, daar niet van. Maar wel een kans die je niet aan dat kaliber spitsen moet geven. Onverwacht werd dus met een achterstand de rust bereikt. Tijd voor nieuw elan…
Foto: Hans Heemskerk
Een nieuw tapvaatje moest worden aangebroken. Rijnsburgse Boys begon voortvarend, want uit de voorzet van Gielisse kopte Tillema, zwaar gehinderd door de uitstekende keeper Bas van Wegen, naast. Al snel daarop volgde een echte kunststukje van de doelman, want een scherpe kopbal van Jorn van Lunteren leek op weg naar een goal. Met de vingertoppen keerde Van Wegen, waar enkele Uien achter het doel dachten een geldige goal gemaakt te hebben. Een fotoserie van een Sneker fotograaf bracht uitkomst, dit was absoluut geen goal! De goal kwam wel, maar dan aan de andere kant. Omdat Rijnsburgse Boys 3-4-3 was gaan spelen kwam er natuurlijk meer ruimte. En daar wist ONS na een scherpe counter van te profiteren. Ale de Boer, ook al zo’n sterke gast, rondde beheerst af en de Uien leken op weg naar een dramatisch bijscholingsreisje.
Gelukkig hadden we nog een wapen op de bank zitten. De entree van Jeffrey Jongeneelen deed meteen wat. Absoluut baas over de bal leed hij eigenlijk geen balverlies en deed vrijwel altijd wat goeds. Geel-zwart begon meer te combineren en grondvoetbal te spelen. De bal ging wat beter rond en sommige spelers kwamen meer in hun spel. Zo kon Tillema een fraaie voorzet van Artien net niet goed op goal krijgen.
Foto: Hans Heemskerk
Overigens, het was weer een mooi gevecht wat Artien en in mindere mate Prijs met Ramos mochten uitvechten. Masies is ijzersterk en gooide alles in de strijd om het Ramos moeilijk te maken. En dat loonde vrijwel altijd! Aangezien we vorig seizoen twee goals achter konden goedmaken moest het nu ook kunnen lukken. En het geschiedde. Een snelle aanval kwam bij Max Hudepohl terecht, die een geweldige voorzet voor Giovalli Serbony in huis had. Met een uiterste krachtsinspanning kopte Serbony, die daarvoor niet al te best in de wedstrijd zat, de bal bij de tweede paal binnen: 2-1. Het Uienbal was geopend, want wat ONS kan bleken wij ook te kunnen. Op dezelfde plek als de vrije trap in de eerste helft van ONS, waar een goal van kwam. Goeman legde kort af, Jongeneelen vuurde en de muur van Sneek bleef de muur. Binnen een seconde lag de bal in het net: 2-2.
Nu lag de 2-3 in het verschiet, maar tegen een elftal als ONS is het oppassen geblazen. Elke diepe bal is gevaarlijk. En dat bleek ook wel, want ook ONS kreeg nu kansen. En dat met wat meer ruimte. Zo was Strooker door een val even groggy. Onze linkerkant lag open, maar godzijdank viel er geen goal. Was wel even billen knijpen. Toen dit gebeurde hadden wij ook ons portie wel gehad hoor. Keeper van Wegen maakte zijn enige fout door Jeffrey Jongeneelen de bal toe te spelen. Alleen, die verwachtte het totaal niet en kon het buitenkansje niet verzilveren. En wat dachten we van de flinke kans voor Jorn van Lunteren (had er ingekund) en een knaller van Jeffrey, waarbij de keeper op de juiste plek stond. Het spel ging af en toe op en neer, het was een vermakelijk schouwspel. Curieus was de invalbeurt van neo-vader Jeroen Hessing. Bij het begin van de blessuretijd viel hij in. Trainer Karrenbelt van Sneek plaatste meteen zijn tegenzet door Werumeus Buning op hem te zetten. Vijf minuten later raakte Jeroen echter geblesseerd. In een uiterste krachtinspanning om een counter te forceren leek hij zich te overstrekken met een hamstringblessure tot gevolg. De invalbeurt van Cas Knoester was daarom het laatste wapenfeit. Waarschijnlijk is Cas nog nooit zo kort ingevallen, maar het was nog even nodig.
Foto: Hans Heemskerk
Wat de fysieke schade van deze slijtageslag is is nog niet bekend. Zeker is wel dat de Uien door het verlies van ASWH, FC Lisse en Scheveningen een kans hebben laten liggen. De supporter die denkt dat het gelopen koers was voor wat betreft het kampioenschap kan nog even de vriezer in. Er volgen nog 10 wedstrijden voor Rijnsburgse Boys. Twee ploegen daarvan staan boven ons (FC Lisse en Jong FC Volendam, onderschat de laatste niet!). Het kan nog. Geloof is namelijk een sterk anker, ook als het niet om religie gaat!
ONS Boso Sneek – Rijnsburgse Boys 2-2 (1-0)
43′ 1-0 Yumé Ramos
54′ 2-0 Ale de Boer
67′ 2-1 Giovalli Serbony
68′ 2-2 Jeffrey Jongeneelen
Gele kaart ONS Boso Sneek : –
Gele kaart Rijnsburgse Boys: Masies Artien
Scheidsrechter: de heer M.J. Nagtegaal
Toeschouwers: 500
Opstelling ONS Boso Sneek: Bas van Wegen; Gustavo van der Veen, Iloba Achuna, Angelo Zimmermann, Klaas de Vries; Martijn Rosenburg (70. Danny Kampstra), Renco van Eeken (90. Rein Werumeus Buning), Frits Dantuma (20. Aron Strengholt); Ale de Boer, Yumé Ramos, Curty Gonzales.
Opstelling Rijnsburgse Boys: Richard van Nieuwkoop; Roderick Gielisse, Masies Artien, Hidde Prijs, Niek Ossevoort (55. Jeffrey Jongeneelen); Wesley Goeman, Joël Tillema, Jorn van Lunteren, Jordy Strooker; Giovalli Serbony, Max Hudepohl (90. Jeroen Hessing/90.+6 Cas Knoester).
