Uien lijden op de valreep een diepzure nederlaag
Wat kan voetbal toch wreed zijn. Een wedstrijd spelen waarin je alles geeft, natuurlijk ook dingen fout doet, kansen krijgt op een voorsprong, maar in de laatste minuut een verdiend punt uit handen geeft. Door een slecht te verteren klassieker; een handsbal. Diep frustrerend en heel, heel irritant. En net dat gemis aan een opsteker tegen een echt goede tegenstander. Die hadden de mannen van Wisman zo goed kunnen gebruiken. Het loopt allemaal niet zo heel soepel. Dan moet je keihard werken (dat deden ze) en het moet een beetje mee zitten. Aanvankelijk zat het ook wel mee, dat moet gezegd. Later in de wedstrijd zat het niet meer zo mee. Dan is een penalty tegen, vlak voordat de arbiter definitief affluit, al heel erg zuur. Nog veel vervelender is dat die pingel er ook in gaat, daar waar Rijnsburgse Boys een paar flinke kansen op de 3-2 had. Het hoort er allemaal bij, maar makkelijk te accepteren is het geenszins. Toch zal het moeten. Met als basis de hartverwarmende inzet gaat het tij keren en gaan de Uien meer punten pakken dan de afgelopen anderhalve maand het geval is.
Zonder Wesley Zonneveld, Bram Ros, Marc Magan, Ian van Otterlo en Dani van der Moot begon Rijnsburgse Boys aan een zware klus. AFC, met bekende ex-Uien als Ignacio, Tillema en de op de dag van de wedstrijd 39 geworden Djuric Ascencion, is altijd een zware dobber. En dan moesten de mannen van Wisman ook nog eens op een vrijwel leeg sportpark spelen. Toch was er buiten de hekken steun, want wat leden van de HKR verzorgden vooral voor maar ook tijdens de wedstrijd een soms oorverdovend vuurwerk. Een leuk gebaar, alle beetjes helpen tenslotte.
Begin voor AFC
AFC startte voortvarend tegen een wat verdedigender ingesteld Rijnsburgse Boys. In de praktijk was Zeldenrust de diepe spits, waarbij Asante en Jongeneelen op de vleugels wat meer inzakten dan te doen gebruikelijk is. Toch was AFC al snel gevaarlijk door middel van wie anders dan de lepe Ignacio, die door het centrum weg wist te glippen en alleen op Bekkers afging. Bekkers bleef kalm en stopte de één op één. Daar kwamen de Uien goed weg. En dat was helemaal het geval toen een schot van Tillema terug kaatste van de paal waarna de vrijwel niet te missen kans voor Verhaar (bijna geheel open doel), toch te missen bleek. Daar zat het wel even mee voor de mannen van Wisman.
De omschakeling
Was Rijnsburgse Boys dan louter aan het tegen houden ? Nee, na die twee kansen voor AFC zeker niet. Doordat er wel wat ruimte achterin lag bij AFC loerden de Uien op de uitbraak, die er meerdere malen kwam. Spruijt en de Bruin, de mannen met diepgang en de longen met inhoud, kwamen enkele keren in stelling. Zo bediende Gielisse Spruijt, die zijn schot via de keeper en de paal terug het veld in zag vliegen. Uitstel van executie. Een werkelijk schitterende aanval, opgezet door Zeldenrust over links, kwam via een crossbal bij Spruijt terecht. Alleen op invaldoelman Van Zetten af faalde Jeroen niet: 1-0. Het waren weer Gielisse en Spruijt die aan de basis stonden van de volgende gevaarlijke aanval. Spruijt legde panklaar af op Jongeneelen na de diep gegeven voorassist van Gielisse. Jeffrey had misschien een fractie teveel tijd nodig, waarna hij niet meer tot een gevaarlijk schot kon komen.
Scherp blijven
Dat AFC altijd op de loer ligt weten alle volgers van de Jack’s League. Ook in deze wedstrijd weer en weer lag Ignacio in de loopgraaf. Over rechts deze maal, even uit de dekking bij Van der Plas en Artien. Na zijn lancering zou zijn schot zeker voorlangs zijn gegaan, het was hard maar niet zo zuiver. Helaas kon Bekkers dat waarschijnlijk in de korte tijd die hij had niet beoordelen, probeerde het schot te stoppen, maar kreeg de bal op de binnenkant van zijn arm, waarna de bal het doel inging. Zuur om te constateren dat de bal zonder aanraking gewoon voorlangs was gegaan… (1-1).
Toch was ook AFC niet altijd super scherp. Vlak na de goal kon Bram de Bruin namelijk alleen op Van Zetten af, maar leek toch iets te opzichtig in de linkerhoek te willen schieten. De keeper kwam deze keer als winnaar uit de strijd, die de aanvaller had moeten winnen. Met 1-1 de rust in dus, na een vermakelijke eerste helft op een windstil en lekker fris Middelmors.
Ook de tweede helft bood spektakel
AFC trainer Landvreugd greep in en bracht twee verse krachten in. Onder andere de jarige Djuric Ascencion, die al medio het vorige decennium voor Rijnsburgse Boys beslissend was. Nog niet versleten dus, op 39-jarige leeftijd. Knap. Het spelbeeld bleef min of meer hetzelfde met Rijnsburgse Boys dat ietwat teruggetrokkener speelde dan normaal, maar desalniettemin gevaarlijk bleef. Het resulteerde zelfs al snel in een goal. Hij blijft qua inzicht een topper, Roderick Gielisse. Slim gepositioneerd bij een vrije trap, loerend op de afvallende bal, kreeg hij de bal voor zijn linkerbeen. Met de rust van een routinier en even opperste concentratie bij het geplaatse schot kreeg hij de bal achter doelman Van Zetten: 2-1. Het kenmerkte een sterke fase van geel-zwart, dat goed mee deed en lekker dreigend was.
Bijten is ook een vak
Het probleem bij Rijnsburgse Boys in aanvallend opzicht is al een tijd bekend. Er worden altijd wel kansen gecreëerd, op de counter kunnen ze heel gevaarlijk zijn, maar dat laatste zetje…de perfecte eindpass of de goal, hij wordt niet snel gemaakt of gegeven. Rijnsburgse Boys heeft geen killersploeg die even uitloopt naar 4-1 en het uitspeelt. En dat kan je uiteindelijk fataal worden. Het was nu ook weer zo. In verdedigend opzicht werd alles gegeven, maar net als tegen Quick Boys was Rob Zandbergen de ongelukkige. Stevig ingrijpen in de zestien bleek zodanig onacceptabel voor de arbiter dat deze zich genoodzaakt zag de bal op de stip te leggen. Een klusje voor onze voormalige goalgetter Tillema, die strafschoppen bijna altijd in de rechterhoek van de keeper peert en dus ook nu: 2-2.
Zandbergen raakte bij zijn actie zodanig geblesseerd dat Wisman meteen van de gelegenheid gebruik maakte om een dubbele wissel toe te passen, waarbij Mark Mieras Zandbergen verving (en naar behoren ook!). Olijfveld kwam voor Asante. AFC wilde de druk opvoeren en schoot rakelings naast, Milan Hoek was de dader. Ook werd er een goal afgekeurd wegens buitenspel. Aan de andere kant was Bram de Bruin weer bijna succesvol, maar Van Zetten keerde bekwaam. Toen Jeffrey Jongeneelen een niet eens zo hard maar zeer bekeken balletje richting verre hoek schoot telde menigeen de 3-2 al. Helaas. Het scheelde een haar, maar die bal en met name de kans voor Rijnsburgse Boys die erop volgde hadden de ruggensteun naar minimaal een verdiend punt moeten zijn. Want toen Spruijt alleen op de keeper af ging telden de meesten de goal al. Onbegrijpelijk genoeg koos Jeroen voor de lob, die totaal de mist in ging. Eromheen lopen, zeker met zijn snelheid, om vervolgens in te schuiven leek een veel betere optie. Maar de toeschouwers zijn de beste stuurlui die aan wal staan. Het was wel DE kans op 3-2.
Een glas azijn
Tsja en dan voel je hem al aankomen. Het werd een paar keer hachelijk voor het geel-zwarte doel. De bal werd erin gepompt, er werd op de goal geramd. Pats-boem-flipper en ja hoor, er werd doodongelukkig een arm geraakt in de zestien. Het duurde erg lang voordat de arbiter besloot de pingel te geven, maar hij gaf hem, in minuut 95. Weer Tillema achter de bal, weer dezelfde hoek. Bekkers raakte hem nog, maar ook bij hem zat het niet mee deze wedstrijd.
De 2-3 nederlaag voelt aan als een gedwongen ingenomen glas azijn. Intens zuur, niet verdiend, zwaar klote. Het was allemaal zo matig nog niet, maar onze mannen gaan vaker in de problemen komen als die balletjes gemist worden die er gewoon in moeten.
Johan C. zei het ooit: “voetbal is een spel van fouten. De ploeg die de minste maakt, is de beste.”
Op naar zaterdag, revanche tegen De Treffers. Als Corretje Ona zich tenminste een beetje afzijdig houdt.
Rijnsburgse Boys – AFC 2-3 (1-1)
Scheidsrechter: de heer L. Cairo
Toeschouwers: circa 75
Scoreverloop:
31: 1-0 Jeroen Spruijt
41: 1-1 Raily Ignacio
52: 2-1 Roderick Gielisse
65: 2-2 Joël Tillema (penalty)
90+6: 2-3 Joël Tillema (penalty)
Opstelling Rijnsburgse Boys: Michael Bekkers; Bert Koomen, Masies Artien, Dennis van der Plas, Rob Zandbergen (67. Mark Mieras); Bram de Bruin, Roderick Gielisse (88. Sanny Monteiro), Jeroen Spruijt; Delano Asante (67. Robbert Olijfveld), Furhgill Zeldenrust, Jeffrey Jongeneelen.
Opstelling AFC: Gijs van Zetten; Cody Klaver (46. Djuric Ascencion), Gevero Markiet, Dalian Maatsen, Guus van Weerdenburg; Splinter de Mooij (84. Melvin Grootfaam), Joël Tillema, Milan Hoek, Kenny Teijsse (74. Koen Wesdorp), Thomas Verhaar (46. Segun Owobowale); Raily Ignacio.