Twee voor de prijs van één
Je kan jaren meelopen in de voetbalwereld en denken alles gezien te hebben. Duizenden wedstrijden bekeken, de gekste dingen beleefd hebben. De historie biedt een schat aan dat soort wedstrijden. Grote uitslagen, scoreverlopen die je omver blazen, puur onvoorspelbare zaken. Het is allemaal al zo vaak gebeurd. Toch kan het nog steeds gebeuren dat je naar het veld gaat en daar iets te zien krijgt waarvan je denkt: hoe is het mogelijk ? Zaterdag 13 mei 2017, op de Middelmors, was zo’n middag. Rijnsburgse Boys, in pole-position voor een plek in de nacompetitie, leek keihard op weg zijn eigen glazen in te gooien. Gelukkig was DVS’33 tegen Scheveningen hard bezig de schade te beperken en de scherven te lijmen. Na een minuut of twintig weggevertje spelen, het was werkelijk ongelooflijk hoe knullig dat ging, werden de Uien wakker. Tempo omhoog, kwaliteiten ten toon spreiden, passie en overtuiging. Een schier onoverbrugbare 0-3 achterstand werd in no-time omgebogen in een 4-3 voorsprong. Eigenlijk was het het seizoen in een notendop. Knullig attractief, naïef en inventief. Deze wedstrijd was illustratief voor het bizarre doelsaldo. 84 voor en 62 tegen. Je zou bijna zeggen: hoe krijg je dat voor elkaar ? Pieter en zijn vrijbuitersbende lukte het. 146 goals voor en tegen in 34 wedstrijden. Ongelooflijk.
Foto: Hans Heemskerk
En het begon zo rampzalig nog niet. De Uien hadden de wedstrijd compleet onder controle in de eerste pakweg 20 minuten. Het was zeker niet slecht en de toeschouwer verwachtte een Rijnsburgse goal. Dit overigens na een prachtig eerbetoon aan JO9-2 speler Sven Ouwersloot, die gelukkig weer op het veld rondliep na de zeer ernstige gezondheidsproblemen die hem dit jaar nog troffen. Het allerbeste toegewenst Sven! Het was sowieso een bijzondere middag. Nooit hebben de Uien onder leiding gestaan van zo’n charmant gezelschap. Een vrouwelijk arbitraal trio, dat het er, in weerwil van het beleid dat wij bij Rijnsburgse Boys nooit iets over de leiding zeggen, gewoon helemaal prima vanaf bracht.
Rijnsburgse Boys was gevaarlijk via, wie anders, Joël Tillema, die een kansrijke situatie na een assist van Jongeneelen niet kon verzilveren. Joël gleed helaas weg. Hier ging overigens een gevaarlijke vrije trap van Wesley Goeman aan vooraf, die na een lichte touché naast ging. Capelle, dat nergens meer om speelde, was gevaarlijk via De Reuver, maar zijn kopbal trof geen doel. Toen ook Jongeneelen na een uitstekende individuele actie drie man voorbij ging leek de openingstreffer in de maak, maar de keeper wist te pakken. Het was in een fase waarin de Uien echt de controle hadden, maar de laatste bal regelmatig onnauwkeurig was. Jongeneelen speelde een hoofdrol, want na een prachtige combinatie met Gielisse en Leonard werd zijn kogel gestopt.
Foto: Hans Heemskerk
Een voorsprong produceren maar, dacht menig Ui. Helaas. Ruim tien minuten blunderen waren voldoende om Capelle op rozen te zetten. Soms vraag je je af wat er in de hoofden gebeurt van spelers, want het was echt een wanprestatie die de Uien een fase van de eerste helft lieten zien. “Doet u maar”, “scoort u maar”, “loopt u maar vrij meneer”. Uw wedstrijdverslaggever heeft er soms moeite mee kritisch te moeten zijn, maar wat er in deze fase gebeurde is voer voor het riool. Toen de kruitdampen waren opgetrokken stond het 0-3 en zat de adrenaline in menig lijf. Van de irritatie. Voetbal kan soms een vreselijk frustrerend spel zijn. Onbegrijpelijk en tenenkrommend. Tegelijkertijd ligt de ommekeer menigmaal om de hoek te wachten. De eerste man die dat hoekje om ging was Wesley Goeman, die een vrije trap op slag van rust fabelachtig verzilverde. De populaire en sympathieke aanvoerder heeft weinig tijd nodig gehad om de geel-zwarte harten te veroveren. Zijn geweldige vrije trap zal zijn sterke positie alleen nog maar verder versterken.
Foto: Hans Heemskerk
In de tussentijd waren de Uien inmiddels aanvallend verder versterkt. Pechvogel Niek Ossevoort moest met hamstringproblemen het veld verlaten en nog voor rust kwam Giovalli Serbony het veld in, die tijdens zijn optreden keihard werkte. De aanvalskracht werd nog verder opgekrikt, omdat Max Hudepohl na rust er bij kwam voor Hidde Prijs. In de praktijk betekende dit dat Rijnsburgse Boys met nog maar twee verdedigers speelde. Pieter Mulders staat al niet bekend als een bange coach, maar dit getuigde pas echt van durf. Hoe anders was de tweede helft. Rijnsburgse Boys stak eigenhandig de storm op en knalde erop dat het een lieve lust was. Wat is voetbal toch een heerlijk spel als het zich ontwikkelt zoals in de tweede helft voor Rijnsburgse Boys. Het publiek en vooral de HKR ging erachter staan en het was wachten op scores. Nou, dat wachten hoefden we niet zo lang. Max Hudepohl werd aangespeeld door Tillema en de zeer getalenteerde linksbuiten gaf strak voor op Joost Leonard, die voor zijn man kwam en resoluut binnen tikte: 2-3. De orkaan stak verder op en de aanvalskamikaze van Mulders betaalde zich uit. Topscorer Joël Tillema combineerde prachtig met Jeffrey Jongeneelen en jawel, de 3-3 lag in het net. Een heerlijke goal, publiek op de banken en dolle vreugde.
Foto: Jan Jungerius
Nadeel van de open poort achterin is dat balverlies meteen erg gevaarlijk wordt. Olaf van der Sande schoot uit een counter over, een situatie waar meer in zat. Geen nood, het enige wat de Uien moesten doen is weer de boel vastpinnen en Capelle de duimschroeven aandraaien. Wesley Goeman kon zijn kunstje uit de eerste helft, vrije trap en scoren, net niet herhalen, maar de voorsprong kwam er toch hoor. En ja hoor, weer Tillema was de afmaker. Met zijn zeventiende van het seizoen, uit een assist van Joost Leonard, wist hij de voorsprong te produceren. Het was gewoon een kwestie van tijd voordat dit ging gebeuren. Het aanvalsfeest ging nog even door. Jorn van Lunteren zag zijn nooit aflatende arbeid bijna beloond met een schot dat net over ging en een geweldige actie van Jeffrey Jongeneelen kreeg niet zijn beloning. En zo waren er nog een aantal uitstekende acties, die voort kwamen uit passie en overtuiging. Voetbal zoals de toeschouwer dat graag ziet. We kunnen veel zeggen over het bijna afgelopen seizoen, maar niet dat het saai was. Het was een seizoen vol knotsgekke wedstrijden en zinderende fases, waarin je op het puntje van je stoel zat. En… het is nog niet voorbij!
De 4-3 zege die uiteindelijk over de streep werd getrokken was de definitieve bevestiging dat we de barrage in gaan.
Foto: Jan Jungerius
Het toetje volgt al snel. Westlandia is aanstaande woensdag namelijk de eerstvolgende tegenstander. Flora Holland Naaldwijk en Rijnsburg zullen de komende dagen zeer waarschijnlijk het gespreksdecor zijn over een wedstrijd die de poort is naar de finale van een vierluik. De bloemenclash. En als er één tegenstander is die ook donders goed weet wat doelpunten maken is is het Westlandia wel. De Naaldwijkers scoorden namelijk in het lopende seizoen, de laatste wedstrijd nog niet meegerekend, 92 goals en kregen er 44 tegen. Kortom, een saldo waar wij met onze scorende ploeg niet aan kunnen tippen. We zullen aanstaande woensdag zien hoe de verhoudingen liggen. Willen we wat bereiken, dan moeten we in ieder geval niet zo’n drollenfase door maken als in de eerste helft…
Foto: Jan Jungerius
Na afloop werd er afscheid genomen van de vertrekkende spelers. Elk op hun eigen manier hebben ze kort of lang zich keihard ingezet voor Rijnsburgse Boys. Iemand er individueel uitpikken is misschien meer voer voor een column, maar van mannen als Hessing, Wijks en Leonard, om maar een paar namen te noemen, hebben we meestentijds enorm genoten. Het was dus geen verrassing dat publiekslieveling Joost Leonard de Gouden Ui won. Na afloop in de kantine nog op de schouders onder het genot van de klanken van een nummer met als hoofdtekst “Joost is anders geaard” (haha ja die is leuk), na afloop gefêteerd vanwege zijn twee bijzondere seizoenen voor de Uien. Hoe meer de tijd verstrijkt, hoe meer we ons realiseren dat we Joost enorm gaan missen. De HKR zong hem veelvuldig terecht toe. Soms sluit het publiek iemand in het hart, sympathie voor iemand die zelf snel de sympathie wint. Het zegt genoeg dat Joost bij zijn beslissing blijft en de Rijnvogels gaat versterken aanstaand seizoen. Oprecht en keihard werkend krijgen de Katwijkers een topper in hem, een man van zijn woord. De herinnering aan een berg goals in de Katwijkse derby’s is alleen al genoeg om Joost de Gouden Ui toe te kennen. Bedankt man. Het was echt leuk met je !
Rijnsburgse Boys – Capelle 4–3 (1–3)
18′ 0-1 Carlo de Reuver
24′ 0-2 Bram de Bruin
29′ 0-3 Bram de Bruin
45′ 1-3 Wesley Goeman
52′ 2-3 Joost Leonard
54′ 3-3 Joël Tillema
62′ 4-3 Joël Tillema
Scheidsrechter: mevrouw S. Shukrula
Toeschouwers: 1100
Gele kaart Rijnsburgse Boys: Giovalli Serbony
Gele kaarten Capelle: Bram de Bruin, Tim Vincken
Opstelling Rijnsburgse Boys: Van Nieuwkoop; Gielisse, Artien, Prijs (46. Hudepohl), Ossevoort (35. Serbony); Van Lunteren, Goeman (73. Van den Oever), Strooker, Tillema; Leonard, Jongeneelen.
Opstelling Capelle: Van der Meer; Karreman, De Bos, De Bruin, Jaliens (38. Fens); Kousemaker, Rothman, Avdic, De Reuver (73. Vincken); Dams (59. Kleijn), Van der Sande
