Winst door een sterker collectief
“Een spannende, boeiende en interessante wedstrijd”, gaf Pieter Mulders aan in de nabeschouwing. “Excelsior Maasluis heeft een sterk collectief. Dat hebben ze de afgelopen jaren bewezen. We wisten dat het een lastige wedstrijd zou worden. Maar wij waren sterker en hebben collectief gewonnen. We hebben nu zes van de laatste zeven wedstrijden gewonnen en stijgen dus flink op de lijst. Chapeau voor de ploeg!”, zo prees Pieter zijn team. “Natuurlijk wil iedereen altijd beter voetbal, maar we spelen wél op het derde niveau van Nederland. Daar is geen tegenstander makkelijk. Er is nog geen ploeg die ons van het kastje naar de muur heeft gestuurd en het gaat uiteindelijk om de punten. En die hebben we…”.
Foto: Hans Heemskerk
Beslissing in de eerste helft
De wedstrijd begon traditioneel met een doelpunt aan de kant van de tegenstander. Deze week was het pupil Stan van der Star uit de JO9-3 die als eerste mocht scoren. Na het officiële startsignaal van scheidsrechter Smit zagen we twee ploegen die aanvallende aspiraties hadden. Binnen 5 minuten had Richard van Nieuwkoop, die deze week zijn contract met een jaar verlengde, alweer twee broodnodige reddingen op zijn naam staan. In de 6e minuut was hij echter kansloos. Een slim doorkoppende spits Kevin Vink, een half uitglijdende Hidde Prijs en een vrijstaande Jeremy Moreno waren de ingrediënten voor een onbereikbare kopbal in de verre hoek. Die snelle achterstand bracht de Uien echter niet van de wijs. Met name Wesley Goeman speelde een hoofdrol. Eerst ging hij alleen op de keeper af, maar een correcte tackle van achteren was op tijd om hem de kans te ontnemen. Vlak daarna, in de 8e minuut, was een messcherpe vrije trap van de Rijnsburgse aanvoerder voor Hidde Prijs nét iets te moeilijk. Hidde kopte over. In de 12e minuut kwam Wesley vrij op rechts, maar zijn voorzet vond geen medespeler.
Foto: Hans Heemskerk
Vijf minuten later was het Donny van Oijen die de bal aan de rand van de zestien slim afpakte van Tobias Kleijweg. Die zag geen andere oplossing dan Donny neer te leggen. Het leverde Kleijweg een gele kaart en een strafschop tégen op. Weer deed Wesley Goeman van zich spreken. Zijn trap vanaf 11 meter was gedecideerd en doeltreffend. Loon naar werken voor een standvastig Rijnsburg.
De wedstrijd kreeg daarna wat meer het karakter van een steekspel, waarin storen van de opbouw, afpakken op het middenveld of onderscheppen van de lange bal door beide ploegen werd gepraktiseerd. Het was Jongeneelen die in de 35e minuut een foute terugspeelbal op de middenlijn wist op te pakken. Jeffrey kon alleen op de goal af, met de hete adem van Tobias Kleijweg in zijn nek. Kleijweg kon, met geel op zak, echter niet meer ingrijpen. De afronding van Jeffrey in de rechterhoek was van een kwaliteit die van een spits van zijn klasse verwacht mag worden. Kleijweg werd daarna snel vervangen. Dat was echter niet de eerste wissel van de wedstrijd. Na ruim een half uur spelen was het Donny van Oijen die verkeerd neerkwam op zijn enkel en zich geblesseerd moest laten vervangen door Giovialli Serbony. Na de wedstrijd vertelde Donny dat hij rekent op een paar weken hersteltijd.
Foto: Hans Heemskerk
Betere van het spel
Ook na de rust had Rijnsburg het grootste deel het beste van het spel. Het zware veld, dat al winterklaar was gemaakt met zand en geprikte gaten, maakte mooi combinatiespel vrijwel onmogelijk. Vroeg druk zetten, afwachten op de lange bal en een snelle tegenstoot waren de wapens waarmee Rijnsburg Excelsior Maasluis bestreed. In de 56e minuut leidde dat tot een loeischerpe voorzet van Goeman, die nét iets te ver was voor Serbony. De 66e minuut was een hoogstandje net zo mooi als de 1-3 van vorige week tegen de Treffers. Jongeneelen speelde zich slim en behendig vrij op rechts en gaf een steekpass aan Tillema. Joël maakte er een mooie één-twee van. Het fabelachtig gekrulde schot van Jeffrey zweefde hoopvol naar de verre hoek, maar spatte op de paal uiteen. Dit zou een goal zijn geweest voor het jaaroverzicht van de Tweede Divisie. Het leverde Jeffrey uiteindelijk, samen met zijn andere acties, de titel “Man van de Wedstrijd” op. In de 76e minuut was een prachtige crosspass van Roderick Gielisse een prooi voor Joël Tillema. Ook deze actie verdiende méér, maar Tillema speelde de bal nét iets te ver voor zich uit. Excelsior probeerde nog wel gevaarlijk te worden in de tweede helft. Er waren een paar schoten en een paar scrimmages voor de goal van Richard van Nieuwkoop, maar uiteindelijk kwam de Rijnsburgse doelman nooit echt in de problemen.
De conclusie was dat Rijnsburg in de eerste helft het betere van de goals voor zijn rekening nam en in de tweede helft het betere van het spel.
Foto: Hans Heemskerk
Van beton?
Na de wedstrijd was het de beurt aan Hidde Prijs om een eerste reactie te geven. “Op het oog was het niet zo’n beste wedstrijd. We kwamen ongelukkig op achterstand, mede doordat ik uitgleed. Maar vervolgens werden we in het zadel geholpen door een ongelukkige laatste man aan hun kant. Bij de penalty greep hij teveel in, bij de tweede goal kon hij niet meer ingrijpen. Daarna gingen zij de lange bal spelen en dat konden we goed bestrijden. Het staat bij ons achterin inmiddels heel stabiel. De zekerheden en de automatismen komen er goed in. Eerder in het seizoen, bijvoorbeeld tegen VVSB, lieten we onszelf nog te ver terugzakken, maar nu spelen we verder van de goal af, met veel druk op de bal. We konden hun spits, Kevin Vink, vrijwel continu uit de zestien houden en dan kan hij niet veel. We zaten overal vóór en tussen.”
Meerdere keren kreeg Hidde een flinke tik te verwerken. Een bal in zijn maag, een trap op zijn knie en een sliding met een flinke botsing waren zijn deel. “Ben je van beton, Hidde?” “Nee, zeker niet”, antwoordde Hidde lachend, “Ik had echt pijn in mijn maag en ook die trap tegen mijn knie was pijnlijk. Maar als ik op de grond ga liggen en de fysio komt in het veld, dan moet ik daarna eruit. Als gevolg daarvan staat er in de verdediging dan een mannetje te weinig. Dat kunnen we niet hebben, dus het is gewoon pijn verbijten en doorgaan”. Zo zie je maar, de ene speler pakt een blessurebehandeling om rust te krijgen of een tegenstander wellicht een gele kaart te bezorgen, maar verdedigers als Hidde Prijs kunnen zich dat in het belang van het team niet permitteren…
“Het was een pittig potje”, vervolgde Hidde, “We kunnen geen wedstrijd spelen op minder dan 100%. Vorig seizoen in de Derde Divisie lukte dat soms nog wel met een stapje minder, maar in deze competitie zijn er geen zwakke ploegen, het is altijd volle bak. Als we dan de winst eruit weten te slepen, maakt het me écht helemaal niet uit hoe we dat doen.”
Hidde heeft nog geen zekerheid voor volgend seizoen. “Ik heb nog geen gesprek gehad en ik heb nog niks gehoord, maar ik hoop dat mijn contract verlengd wordt. Ik had voordat ik naar Rijnsburg kwam wel verhalen gehoord over het voetbal in de Bollenstreek en daar bleek niets aan gelogen. Iedereen is hier betrokken bij de club. De HKR is voor ons een grote stimulans, eigenlijk staat elke tegenstander hier al met 2-0 achter voordat ze het veld op komen. Het is dan aan ons om dat waar te maken. We hebben een geweldige groep met de spelers en de staf. Het traject dat anderhalf jaar geleden is ingezet, begint nu zijn effect te hebben. De automatismen beginnen er nu echt uit te komen.”
Foto: Hans Heemskerk
Investeren op de training
Na de wedstrijd vroegen we Pieter waar hij vandaag het meest tevreden over was. “De ploeg weet dat het collectief moet”, antwoordde Pieter, “we hebben natuurlijk een paar flegmatieke spelers, zoals bijvoorbeeld Jeffrey en Maikey, maar ook zij laten zien dat er in de omschakeling zowel verdedigd als aangevallen moet worden. De hele ploeg verricht verdedigend werk als dat nodig is. Daar trainen we regelmatig op, iedereen weet dat we op de training moeten investeren om beter te worden. Er wordt dan ook hard getraind. De hele ploeg is fit, met bijna geen blessures. We hebben er af en toe zes bij het tweede spelen om iedereen in het spel te houden. Daarmee wordt de winst behaald, dat weet ik wel zeker.”
“We stonden goed”, vervolgde Pieter, “er waren nog wel schoonheidsfoutjes in de opbouw in balbezit, maar we speelden tegen een lastige ploeg en een nog lastigere spits. De ploeg wist de wedstrijd te lezen, daar ben ik tevreden over. In de tweede helft speelden zij op een gegeven moment met 4 spitsen en een lopende man, waardoor we 1-op-1 kwamen te staan. We hebben echter geen echte kans weggegeven. We verdienden zelfs nog wel wat meer in de laatste fase, maar de omschakeling kostte ons zoveel energie dat we de trekker niet meer konden overhalen. Ik ben trots op waar we nu staan, derde op de ranglijst. Maar we zijn nu onze eigen tegenstander. We zitten in een flow, maar we mogen niet vergeten dat het niet vanzelf gaat. We gaan volgende week naar TEC, die hebben vandaag dik verloren van IJsselmeervogels. Maar dat zegt me helemaal niets. We gaan het tegen TEC helemaal niet ‘wel ff doen’. Daar gaan we ons deze week tegen wapenen.”
Rijnsburgse Boys – Excelsior Maassluis 2–1 (2-1)
6’ 0-1 Jeremy Moreno
18’ 1-1 Wesley Goeman (strafschop)
36’ 2-1 Jeffrey Jongeneelen
Scheidsrechter: De heer N.B. Smit
Toeschouwers: 1250
Gele kaarten
Rijnsburgse Boys: Tillema, Goeman
Excelsior Maassluis: Kleijweg, Vink, Kruithof
Opstelling Rijnsburgse Boys: Van Nieuwkoop, Gielisse, Opoku, Artien, Prijs, Goeman@, Strooker, Tillema, Jongeneelen (86’ Hudepohl), van Oijen (31’ Serbony), Parami
Opstelling Excelsior Maassluis: Van Leeuwen, Ringeling, van der Ende, Kruithof, Vink@, Blij, van den Berg, Moreno, Kleijweg (41’ Poeljes, 55’ Bennet), Dercks (65’ van Ooijen), Kurt
