Doelpunten volop, maar weer teveel aan de verkeerde kant
Na Kozakken Boys uit konden de Boys moed putten uit de tweede helft op sportpark de Zwaaier. Met dominant spel, in een 3-5-2 formatie, legden de mannen van Van Leeuwen vorige week de Kozakken Boys het vuur aan de schenen. Een goede basis om te knallen tegen blauw Spakenburg, dat de laatste seizoenen weinig klaar kreeg op de Middelmors. Het veld was zonovergoten, op een zeldzaam mooie dag in februari. De zin was er. De wil ook. Maar uiteindelijk liep het allemaal heel lelijk spaak, iets wat de toeschouwer na 45 minuten zeker niet zou verwachten. Het azijn in de soep kwam voor het eerst tegen de rust, toen Spakenburg een penalty verzilverde. In het vervolg ging het rap van kwaad naar erger voor de Uien, die ook gerust met 3-0 voor hadden kunnen staan met rust. Helaas speelde het hardnekkige euvel de elf van Van Leeuwen weer parten. Doelpunten tegen die maar blijven vallen, soms hopeloos simpel. De Uien moeten er – zo lijkt het wel – altijd minimaal twee maken, anders is puntverlies een garantie. En dat is zorgelijk. Het zag er zo mooi uit. 2-0 voor en een onmachtig Spakenburg. Maar ja, voetbal laat zich niet doorgronden. En na ruim negentig minuten sta je dan met lege handen.
Voor aanvang van de wedstrijd werd een gepaste minuut stilte gehouden voor Hans Glasbergen. Het enige zowel erelid als lid van verdienste van Rijnsburgse Boys overleed afgelopen week op 82-jarige leeftijd, na een leven waarin onze club heel wat tijd van zijn leven uitmaakte.
Rijnsburgse Boys startte met een ongewijzigde formatie ten opzichte van de week ervoor, in de tweede helft tegen Kozakken Boys. Al snel bleken de intenties van beider elftallen. Spakenburg, verdraaid weinig aanvallend idee en de Uien, wel willen maar uitkijken voor het mes. Er gebeurde in de beginfase niet al te veel. Het eerste noemenswaardige feit leverde meteen een goal op.
De uitstekende Thomas Bakker legde aan voor een vrije trap van een meter of 20 en vond het geluk aan zijn zijde. De pegel werd namelijk zodanig van richting veranderd dat de bal onhoudbaar voor doelman Deckers in de goal zeilde: 1-0. Mazzel, maar wel lekker.
Geel-zwarte dominantie
De eerste helft verliep in een te verwachten patroon. Spakenburg weigerde risico te nemen, speelde op papier met drie spitsen, maar maakte aanvallend bijzonder weinig klaar. Al rap na de 1-0 maakte Spruijt een goal die voer is voor de beelden. Was het buitenspel of niet ? Het zal een geval hinderlijk buitenspel/deelnemen aan het spel of niet zijn. Hoe het ook zij, de arbiter keurde de goal in ieder geval af. Oordeelt u later zelf maar op de beelden wat het had moeten zijn. De eigenlijk in wezen enige speldenprik van Spakenburg in de eerste helft was een gevaarlijke corner die net naast werd gewerkt.
In de tussentijd speelde Rijnsburgse Boys niet groots, maar probeerde het wel en was met name op links via de ijverige Strooker gevaarlijk. Toch kwam de 2-0 van rechts, waar een prachtige combi tussen Gielisse en Jongeneelen door de laatste met een messcherpe voorzet werd vervolgd. De voorzet kwam perfect bij de tweede paal, waar Zeldenrust klaar stond om het mooi verpakte cadeau uit te pakken: 2-0.
In wezen geen vuiltje aan de lucht, maar toch kwam hij er weer. Het ‘dingetje’. Voor de tweede week op rij een lullige pingel tegen. Nu was Demon de dader. Ties, gepokt en gemazeld, schoot de pingel makkelijk binnen tegen Van Nieuwkoop: 2-1.
De ommekeer
Op zich niks aan de hand zou je zeggen. Met na rust nog steeds in alles hand zou het goed moeten komen. Maar dit zeggen geeft meteen onzekerheid. Voelden wij ons als supporters van Rijnsburgse Boys maar eens zeker. Want helaas, de wedstrijd kantelde qua score al snel. En dat kwam niet omdat Spakenburg de Uien op eigen helft vast pinde. Nee, de Blauwen profiteerden volwassen van onzekerheid achterin bij Rijnsburgse Boys.
Ver uitkomen van Van Nieuwkoop was al bloedlink en ogenschijnlijk onnodig. Hij leek een overtreding te maken (hands?) maar de dichtbij gepositioneerde grensrechter – en ook de arbiter – zullen het beter gezien hebben en terecht niet gefloten hebben. Het was uitstel van ellende. De leep diep gesprinte Van der Sande profiteerde van uitkomen van Van Nieuwkoop en legde de bal met een bekeken lage lob in de goal: 2-2.
The road to hell
In het vervolg was het eigenlijk wel klaar met de Uien. Er sprak amper overtuiging uit en om een goede aanval op de mat te leggen was er niet genoeg scherpte. Natuurlijk probeerden de mannen van Van Leeuwen het wel. Het schot van Jongeneelen miste doel en de uitstekende rush van Strooker strandde met een bal op de in buitenspel gepositioneerde Zeldenrust. Rijnsburgse Boys had het gewoon niet meer. De wissels brachten geen soelaas en leverden eerder een verslechtering op dan een verbetering.
Dat kan wel eens gebeuren, maar het is wel zo. Spakenburg had in de tussentijd al hard toegeslagen. Thomas Bakker, weer één van de beste Uien, kopte een bal weg, precies voor de voeten van Ties. Ties aarzelde niet, legde aan voor een lage volley en schoot akelig precies in de verre hoek. Knappe goal hoor.
Het leek wel meteen de doodsteek voor de Uien, die het niet meer konden recht breien.
Spakenburg kreeg een paar kansen in het vervolg en dat waren meteen knappe. Van der Sande schoot bijvoorbeeld net naast. Maar ja, hij viel toch. Vlak voor het einde van de reguliere blessuretijd velde Sterling, free as a bird, het vonnis. Dat Zeldenrust de niet meer verwachte 3-4 maakte was slechts voor de statistiek.
Doodzonde hoor. Met 2-0 voor staan en alles onder controle hebben. Maar ja, dat is voetbal. Er staat de Uien een op papier loodzware maand maart te wachten. Maar ook daarvan weet je het nooit. Verras ons maar Boys!
Rijnsburgse Boys – Spakenburg 3-4 (2-1)
Scheidsrechter: de heer N.B. Smit
Toeschouwers: 1400
Gele kaarten Spakenburg: Kevin Sterling, Youri Koelewijn.
Scoreverloop:
9′ 1-0 Thomas Bakker
36′ 2-0 Furghill Zeldenrust
41′ 2-1 Philip Ties (pen.)
57′ 2-2 Olaf van der Sande
58′ 2-3 Philip Ties
88′ 2-4 Kevin Sterling
92′ 3-4 Furghill Zeldenrust
Opstelling Rijnsburgse Boys: Richard van Nieuwkoop; Jordy Strooker, Thomas Bakker, Carlos Opoku, Gino Demon (69. Jeroen Meefout), Roderick Gielisse; Joël Tillema (84. Marc Magan), Bram Ros, Jeroen Spruijt (84. Edo Knol); Jeffrey Jongeneelen, Furghill Zeldenrust.
Opstelling Spakenburg: Jordy Deckers; Tom van der Neut, Barry Beijer, Mike Vreekamp, Cendrino Misidjan; Giovanni Gravenbeek, Philip Ties, Youri Koelewijn (63. Arjend Selimi); Jordi Bitter (46. Tom Menting), Olaf van der Sande, Kevin Sterling (90. Jasper Waalkens).