Uien maken strijd om nacompetitie spannender
Een lekker zonnetje en een prachtig veld. Twee positieve punten, stimulans om er een heerlijke middag van te maken. Het Rijnsburgse publiek werd hiermee op voorhand verwend. Voeg daar een behoorlijk fitte selectie bij en twee elftallen die het amateurpubliek dit seizoen vermaakt hebben. En vermeng dat me het feit dat Rijnsburgse Boys echt nog wel wat te halen heeft dit seizoen. Dan heb je een mix die eigenlijk al de lont in een groot vat buskruit is. Kwam er een enorme ontploffing van ? Niet echt. De Uien wilden wel. Maar de opgediende soep was her en der zouteloos, te zout of juist op smaak. Wat zeker was, was dat VVOG er niet zoveel peper bij gooide. Daar waren de Harderwijkers niet op uit. Die waren eerder bezig de Uien zand in de ogen te strooien, om plotsklaps de sambal te serveren. Het masterplan kwam nog bijna tot volle wasdom ook. Topspits Jeremy de Graaf gaf een eerste aanzet, maar juist op tijd kwam geel-zwart de klap te boven. Wat verdomd jammer dat de genadeklap voor groen-wit niet kwam. Want oh oh Marvin Wijks, wat had jij in de laatste minuut de kans. Het missen van de drie punten is echter niet Wijks’ schuld. Zal ik het cliché van stal halen ? Neen. Maar hoe dan ook, blijkbaar waren we niet goed genoeg om de stralende debutant VVOG te verslaan. En we zijn nog in de race voor de nacompetitie. De Derde Divisie blijft zijn waarde bewijzen…
Foto: Hans Heemskerk
Tegen de traditie in kwam Rijnsburgse Boys niet snel achter. Sterker, het speelde in de eerste helft eigenlijk best wel degelijk. Als je namelijk het aantal ‘kansen’ van VVOG in de eerste helft wil optellen ben je verdraaid snel klaar: een strakke voorzet die door een melee van Rijnsburgse verdedigers en Harderwijkse voorwaartsen werd gemist ging roemloos voorlangs. En een schot van VVOG op de doodkalme reserve-doelman Wesley de Ruiter waren de enige wapenfeiten van Harderwijkse kant in de eerste helft. De Ruiter, die een heerlijk rustige indruk maakte en zich een waardig vervanger van Richard van Nieuwkoop toonde, had een ontspannen eerste helft. Het was mooi om te zien dat de ervaring van deze man afspat: onder druk ballen uitstekend weg schieten is een hoop keepers niet gegeven.
Foto: Hans Heemskerk
Ondertussen waren de Uien bezig om een kansenoverwicht op te bouwen. Zonder volle bak druk te zetten, sterker, Rijnsburgse Boys trok zich in balverlies vooral terug. Misschien wel de juiste tactiek tegen VVOG, dat met de snelle voorwaartsen juist hoopt op wat ruimte voorop. Uienland stak voor het eerst de vlag uit toen Jeffrey Jongeneelen uithaalde, maar de uitstekende keeper Koornberg redde met de benen. De vlag ging nog een stukje verder omhoog toen Tillema in de zestien scherp naar binnen kapte richting links, maar Koornberg ving. Een aantal fraaie aanvallen volgden en de gaatjes waren er her en der. Toch moet het gezegd dat VVOG trainer Ed Engelkes een zeer degelijk elftal heeft gebouwd, dat weinig weggeeft, een aantal arbeidslustige middenvelders heeft en altijd loert op dat ene momentje. Dat ‘momentje’ kwam bijna aan de andere kant, toen Joost Leonard na goed afjagen alleen op de doelman af kon, maar Koornberg als winnaar uit de strijd zag komen.
Het was even flipperkasten: VVOG was in de rebound meteen gevaarlijk, waarna in de tegenaanval Jongeneelen net naast ramde. Even wat peper in een wedstrijd die qua tempo wel wat pit kon gebruiken. RTV Katwijk-verslaggever Henk Kasius verwoordde het op zijn manier: “een middelmatige Tweede Divisie club zou hier allang vijf doelpunten hebben gemaakt!”. En ja, de omschakeling was her en der slordig en kon sneller. Dat is waar. Soms moet het ook gewoon mee zitten. Zo kon Serbony, wiens neef Raily weer een onuitwisbare indruk maakte tijdens Spakenburg-Kozakken Boys, alleen op de keeper af, maar zijn poging werd door de arbitrage gesmoord; er zou buitenspel aan vooraf zijn gegaan. Zonde, want het leek verdacht veel op een legitieme poging.
Foto: Hans Heemskerk
De tweede helft bood qua vermaak meer soelaas. Zo was een scherpe voorzet van Jorn van Lunteren een uitgelezen mogelijkheid om de teennagel tegenaan te zetten en zo te scoren, maar Serbony miste op een haar na. Het was zo’n wedstrijd waarin je voelt dat de ene ploeg net iets meer wil dan de ander, maar de ander in het schuttersputje ligt om meteen af te drukken zodra het kan. Want waar de Uien in de eerste helft vrijwel geen fout maakten, begonnen de scheuren in het onberispelijke beton in de tweede helft te komen.
Gaatje één: de snelle Pernelly Biya werd in de zestien vogeltjevrij gelaten en de voorzet, van ver, leek een goal op te leveren. Gelukkig bleek Biya geen topkopper, want zijn kopbal stierf niet eens in schoonheid.
Gaatje twee: Hidde Prijs leek een bal te gaan onderscheppen, maar gleed uit. Jeffrey Arends kon alleen op De Ruiter af, schoof netjes langs Wesley, maar raakte ‘slechts’ de buitenkant van de paal.
Gaatje drie: Masies Artien, in het duel een killer, besloot terug te spelen op De Ruiter. Op zich niet erg, als het maar goed gebeurt. En dat gebeurde nu juist niet. Jeremy de Graaf sprintte de toegesnelde Hidde Prijs eruit en bewees waarom hij de beste topschutter van de Derde Divisie was op dat moment: 0-1.
Foto: Hans Heemskerk
Tijd om wat extra’s te gaan doen! Probleem was echter dat de Uien het wel probeerden, maar vooral eenzijdig. Een keur aan lange ballen gingen richting het Harderwijkse doel, maar VVOG stelde zich goed op en gaf weinig ruimte weg. Het was de bedoeling dat Jordy Strooker in de door Leonard en Serbony opengelaten ruimte zou duiken, maar dat is conditioneel bijna niet op te brengen. Gevolg: vrij eenzijdig spel en daar wist VVOG wel raad mee. Desalniettemin creëerde Rijnsburgse Boys echt nog wel kansen. Zo gaf Jongeneelen messcherp voor op Tillema, maar zijn kopbal werd katachtig gekeerd door Koornberg. En de corner van Goeman was een prooi voor Leonard, maar hij kopte over.
Prachtig om te zien overigens dat de HKR (Harde Kern Rijnsburg) luidruchtig Joost en ook anderen toezong. Deze heren supporters zijn een aanwinst voor onze club! In de tussentijd was VVOG niet ongevaarlijk, want Wesley Goeman was nodig om weifelend optreden in de Rijnsburgse defensie onschadelijk te maken. De bal werd vlak voor de lijn door hem weggetrapt. U kent dat wel: even klootviolen en je bent de sjaak. Gelukkig viel het zwaard van Damocles niet over Pieter’s mannen, dat had zeker niet verdiend geweest. Marvin Wijks gaf hier een eerste aanzet toe, maar zijn inzet in de korte hoek was een prooi voor de inmiddels uit geel-zwart oogpunt irritant goed geworden Frans Koornberg.
Als laatste wapen kwam Max Hudepohl in het veld. Max heeft een mindere periode achter de rug, maar de van Quick overgekomen vleugelflitser viel goed in en maakte de juiste keuzes. Eén van zijn eerste acties, Max speelde vanaf rechts, was een passeeractie net in de zestien, waar hij gevloerd leek te worden. Het was een twijfelgeval: uw wedstrijdverslaggever brulde om een pingel, maar misschien was dit wel een opportunistische oprisping. Hoe dan ook, de beloning kwam er dan toch: publiekslieveling Joost Leonard was het feestvarken, door de bal in te koppen: 1-1. En dat was het sein voor een laatste hete kleine tien minuten. Joost had zich nog onsterfelijker kunnen maken dan hij al was. Twee keer bepalend zijn uit en thuis tegen Quick Boys is al standbeeldwaardig, maar de voorzet van Hudepohl leek kansrijk en tevens nog meer reden voor mythevorming. Helaas, Joost leek de bal op de punt van zijn voet te raken en de bal ging naast.
Foto: Hans Heemskerk
De taart leek desondanks echt zoet te worden, want VVOG raakte de bal in de zestien met de hand. Het was de laatste minuut van de wedstrijd. Een uitgelezen kans. Kent u Sneek thuis van vorig seizoen nog ? Het stond 3-3 in de laatste minuut en we kregen een pingel mee. Marvin Wijks verzilverde hem onberispelijk en de drie punten gingen de uiensoep in.
Echter … iedereen verwachtte Joost Leonard of Wesley Goeman achter de bal. Maar penaltyicoon Marvin Wijks, hij miste vrijwel nooit, nam de verantwoordelijkheid en faalde. Tegen de regels, want eigenlijk was Goeman de aangewezen man. Het maakt op zich niet uit, als je maar niet mist. En dat gebeurde wel. Doodzonde, want in de strijd om de nacompetitie te halen kunnen dit dure punten zijn. Gelukkig remiseerde concurrent DVS’33 en wonnen de Vogels, wat gunstig is voor onze zaak. Maar mijn hemel, wat hadden we VVOG een klap kunnen geven in die dying seconds…Na afloop bulderde het even in de kleedkamer en terecht. Ook al speel je geen galavoorstelling, de punten moeten gewoon op de Middelmors blijven.
Het leverde na afloop een lachende Jeremy de Graaf op. De topscorer van VVOG was komend seizoen bijna op de Middelmors te bewonderen: “Ik heb wel getwijfeld hoor. De gesprekken waren goed en Rijnsburgse Boys is een mooie club. Alleen ik ben ambitieus en ga voor het hoogst haalbare. GVVV kon me wat dat betreft net wat meer bieden. Ik wil zo hoog mogelijk spelen. Maar, wie weet wat er in de toekomst gebeurt. Ik sluit het zeker niet uit!” Het pilsje na afloop zal de razendsnelle spits goed gesmaakt hebben.
Pieter Mulders zei dit over de wedstrijd: “Ik vond ons in de eerste tien minuten zoekende, waar het aan lag weet ik niet, maar daarna herpakten we ons en kwamen we beter in ons spel en speelden bij vlagen goed voetbal en creërden kansen. In de tweede helft vond ik het heel rommelig. Met name na de 0-1 werden we onrustig aan de bal en leden snel balverlies. We kunnen genoeg stootkracht brengen, daar ligt het niet aan. Maar als je in de 92ste minuut de wedstrijd kan beslissen en je laat dat na, dan komt dat hard aan. Er zijn hier wel wat terechte woorden over gevallen in de kleedkamer. Dit is een gemiste kans, zeker als je ziet dat de concurrenten punten hebben verspeeld.”
En: “die tegengoal was een cadeau met een hele grote strik eromheen. We hadden ze er nog voor gewaarschuwd. Het was veel te nonchalant.”
Rijnsburgse Boys – VVOG 1–1 ( 0–0 )
58′ 0-1 Jeremy de Graaf
85′ 1-1 Joost Leonard
Marvin Wijks mist penalty (90+3)
Scheidsrechter: de heer S. de Brito Roque
Toeschouwers: 1200
Gele kaart: –
Opstelling Rijnsburgse Boys: De Ruiter; Gielisse (72. Wijks), Artien, Prijs, Strooker; Van Lunteren (80. Hudepohl), Goeman, Tillema; Jongeneelen, Serbony, Leonard.
Opstelling VVOG: Koornberg; Muller, Hop, Gooijer, Bruinier; Braam, de Groot, Arends (87. Snijders), De Klein; Biya (65. Labari), De Graaf.
