HET KAN ECHT NIET VEEL GEKKER
U kent die uitdrukking wel: “je moet er geweest zijn en het gezien hebben om het te geloven.” Nou, Scheveningen – Rijnsburgse Boys is hier een schoolvoorbeeld van.
Knotsgek, een bijzonder diep dal voorafgaand aan een torenhoge piek. De eerste helft was een belediging voor de Rijnsburgse supporter. Laten we nog geloven dat er goede intenties en een goed strijdplan waren, maar er kwam werkelijk niets van terecht. Geen beleving, geen tempo en geen wil om te winnen. Geen uitstraling, geen vreugde, geen passie. Een waar schouwspel der treurnis wat we als supporter voorgeschoteld kregen. Het is dat het zonnetje meestentijds nog scheen, anders was het echt een Black Saturday in de dop geweest. Na de rust leek het op dezelfde voet door te gaan. Maar een goal kan als doping werken. De 3-1 viel, de Uien veerden op en gaven plotsklaps vol gas, maar dat niet alleen. Er was ineens beleving, wil, passie en focus. Wat is het toch een ongelofelijk gek spel, dat voetbal. En bovenal minimaal net zo’n mentaal spel als een fysiek spel. Want ook al zie je in je leven 3000 wedstrijden, nog blijven sommige dingen onverklaarbaar en onbegrijpelijk. Uitslag: 3-4.
Foto: Hans Heemskerk
Het zwarte gat
Als je met een serie van 3 punten uit 7 wedstrijden naar Scheveningen gaat, dan zal je niet al te veel zelfvertrouwen hebben. Het minimale is dan strijd en beleving. En dat, beste lezers, ontbrak volledig in de eerste helft. Er kan door iemand tegenin worden gebracht dat supporters uit emotie praten, maar iedereen met normaal verstand ziet dat er al weken nogal wat ontbrak bij de Uien. Dat kan, mits je maar wel je donder eraan zet. Maar zelfs een halve zool zou hebben gezien dat het in de eerste helft bij Rijnsburgse Boys werkelijk aan alle kanten rammelde. En het meest kwalijke is dat het leek op een verzameling tamme schaapjes, op weg naar de slacht. Oogkwellend. De enige die zich nog een beetje aan de malaise ontbrak was Bram Ros. Uitgerekend dichtbij huis (vijf minuten fietsen voor Bram) leken hij en zijn ploeggenoten als een vlieggewicht tegen Mike Tyson te worden geofferd. We kunnen er pagina’s vol aan wijden, maar het bedachte strijdplan, een mix van 5-4-1 en 4-5-1 werkte totaal niet. Als er geen passie is, kan je verzinnen wat je wil, maar dan wordt het een catastrofe. En catastrofaal was het, in de eerste helft. De eigen goal van Thomas Bakker was symbolisch. Knullig en zo te zien nog door de benen van Van Nieuwkoop ook. Bakker is een prima verdediger, maar ging ook mee in de modderstroom die de Uien zelf aanzwengelden. Je merkte het op de tribune. Gelatenheid, cynisme, berusting. Het is dodelijk. De tweede goal van Scheveningen was ook al zo’n voorbeeld. Van Nieuwkoop pareerde nog in eerste instantie, maar de lepe Peters schoot door een aantal Rijnsburgse benen door binnen. Je voelde hem vanuit Sydney aankomen. Een bijna zuigende golf van ‘ach ja, we laten het gebeuren.’ Het doet zeer. En het bleek lastig te stoppen. Want in het vervolg van de eerste helft had Scheveningen nog wel een paar aardige mogelijkheden. Eigenlijk was 2-0 nog mager en de Uien stelden daar bitter weinig tegenover. Tillema en Spruijt hadden her en der wat mogelijkheden, maar ook daar ontbrak het één en ander aan. Het is een tranenparade, het verslag van de eerste helft. Het spijt me zeer, er kan weinig anders van gemaakt worden.
Foto: Hans Heemskerk
De wederopstanding
Na rust ging het even op dezelfde voet verder. We waren net aan vijf minuten bezig toen Aldogan vogelvrij diep ging en Van Nieuwkoop omspeelde. Natuurlijk ging hij gretig liggen, maar je wist vantevoren dat het of een goal zou worden of een penalty. Het werd een pingel. Klusje voor Jari de Jong, die de strafschop ijskoud verzilverde. Ruim vijftig minuten gespeeld en 3-0 achter. Wat nu ? Furhgill Zeldenrust was inmiddels ingevallen, tot opluchting van de Rijnsburgse supporters. Het waarom van zijn reservebeurt is mij niet 100% zeker bekend, dus geen oordeel daarover. Maar dat de geslepen, sterke en ervaren Zeldenrust geen verzwakking is, weten we inmiddels al een aantal maanden.
De eerste goede kans was voor Jeroen Spruijt, die een goede voorzet van Tillema over volleyde. Daar zat meer in. Niemand kon toen nog bevroeden – en niemand geloofde erin – dat de Uien uit de naderende dood zouden opstaan. “The resurrection is here today” is een zin uit een nummer van de Amerikaanse geweldenaar Lenny Kravitz. Nou, een verrijzenis was het. Het tempo ging omhoog, er was veel meer beweging en strijd en Scheveningen raakte het helemaal kwijt. Een lage voorzet van Strooker was afgemeten op zijn maat Tillema, die soepeltjes binnen schoof. Achteraf gezien was dat het verdovingsmiddel voor de Schollenkoppen, die in het kwartier erna amper nog aan de bal kwamen. Carlos Opoku, gevaarlijk bij corners, was mee naar voren gekomen om een corner binnen te knikken en dat lukte hem bijna. Gevaarlijke situatie.
Foto: Hans Heemskerk
Jef staat op
Jeffrey Jongeneelen was één van die spelers die ineens zijn kwaliteiten liet zien. Balvast, goed in de actie en passzuiver was hij een plaag voor groen-wit. Zijn assist op Zeldenrust was van een eenvoudige schoonheid. Zeldenrust, helemaal in zijn element, schoof de 3-2 binnen en stak nog een vat buskruit aan. Het was wachten op de 3-3. Wat ook opviel is dat Rijnsburgse Boys nu wèl zijn duels ging winnen. Duels winnen en balvast zijn, dat zijn sleutels tot succes. Zeldenrust wist net voorbij de middencirkel onder zware druk een bal af te schermen, vrij te maken en klaar te leggen voor de pass. Het diep gaan van Jongeneelen was op het juiste moment, Zeldenrust gaf perfect mee en Jongeneelen kon alleen op doelman Bénard af. Jeffrey aarzelde niet en kogelde de bal hard in de hoek: 3-3.
De beer was los, want een gevaarlijke voorzet van Jongeneelen werd net aan door Carlos Opoku gemist. Dat was een bal met potentie, maar je voelde de druk van de Uien onverminderd doorgaan. Enig smetje was de gele kaart voor Bram Ros na balverlies van Roderick Gielisse, waardoor Ros naar mijn informatie in de volgende wedstrijd geschorst is (zevende kaart). Het deerde de aanvalsdrang van Rijnsburgse Boys niet. Jongeneelen voelde zich echt als een vis in het water en maakte een aantal uitstekende acties. Eén ervan, zo zien we ze graag, was er één met een gouden finish. Naar binnen draaien, bal kort bij houden en het overzicht behouden. Kenmerken van zijn actie die hij besloot met een relatief simpele schuiver in de korte hoek. Mooi en doeltreffend.
Het hartstochtelijke gejuich van de weer in groten getale opgekomen geel-zwarte supporters verried een vurige honger naar een overwinning. Het was een heerlijke schreeuw. Even die irritatie en frustratie eruit en vieren dat het ook goed kan.
De wedstrijd was nog niet voorbij en de bedenkelijke reputatie van de geel-zwarte defensie gaf nog geen gerust gevoel. Maar, met steun van de rest bleven de Uien relatief simpel overeind. Sterker nog, Jongeneelen maakte van een vrijwel kansloze situatie tussen drie verdedigers en flinke kans. Puur eigen verdienste, knap. Had ook een goal verdiend, maar keeper Bénard redde met een strakke felle duik naar zijn rechterhoek. Het had de kers op de taart geweest. In de eerste helft was het recept voor een lekkere taart blijkbaar compleet onleesbaar of beter: de wil was er niet om het goed te lezen. Maar zo blijkt het maar weer: voetbal is echt zo’n raar spel. Na bijna een uur spelen was het recept voor de zoetste en smakelijkste taart in tijden blijkbaar ineens wel leesbaar.
Foto: Hans Heemskerk
Epiloog
Rijnsburgse Boys speelde één van de opzienbarendste wedstrijden van de laatste tien jaar. Eerste helft: rampzalig. Grootste deel van de tweede helft: zo kan het dus ook. Een dikke acht.
De mensen die deze wedstrijd hebben bijgewoond zullen het niet snel vergeten.
De keiharde kritiek in de rust was terecht. Niet op basis van emotie. Maar op basis van wat er te zien was. Wat is het dan lekker dat er zo’n onverwacht en mooi einde aan deze wedstrijd is gekomen. Voetbal is gek. Knettergek.
Foto: Hans Heemskerk
Scheveningen – Rijnsburgse Boys 3–4 (2–0)
Scheidsrechter: de heer F. R. de Winter
Toeschouwers: 750
Gele kaart Rijnsburgse Boys: Bram Ros
Scoreverloop:
12′ 1-0 Thomas Bakker (e.d.)
29′ 2-0 Tim Peters
52′ 3-0 Jari de Jong (pen.)
59′ 3-1 Joël Tillema
67′ 3-2 Furhgill Zeldenrust
70′ 3-3 Jeffrey Jongeneelen
83′ 3-4 Jeffrey Jongeneelen
Opstelling Scheveningen: Björn Bénard; Kevin Gomez Nieto, Jari de Jong (84. Sergi Roeleveld), Leroy Resodihardjo, Ruben Koorndijk; Barry Rog, Peter Jungschläger, Mitchell de Vlugt (64. Gio van Ree); Mehmet Aldogan, Tim Peters, Brandon Robinson (69. Joël Donald).
Opstelling Rijnsburgse Boys: Richard van Nieuwkoop; Gino Demon (76. Masies Artien), Carlos Opoku, Thomas Bakker, Jordy Strooker, Roderick Gielisse; Jeroen Spruijt, Bram Ros, Edo Knol (45. Furhgill Zeldenrust), Joël Tillema; Jeffrey Jongeneelen (90+1 Jayson Halman).
