Apetrots!!
Het is niet iedereen gegeven om in een eerste seizoen bij een nieuwe club een prijs te winnen. Voor aanvoerder Wesley Goeman en trainer Pieter Mulders is dit echter een droom die in deze jaargang direct uitkwam. Startend in de Derde Divisie, waren de verwachtingen van heel geelzwart-minnend Rijnsburg hooggespannen. Lang leken die verwachtingen nog minstens een seizoen te vroeg te zijn. Totdat het team van de aanvoerder en trainer een eindsprint wist in te zetten en de nacompetitie haalde. En daarin werden drie van de vier wedstrijden gewonnen, met promotie tot gevolg.
Foto: Hans Heemskerk
Complimenten voor de hele ploeg
“We wisten dat het vandaag heel zwaar zou worden onder deze omstandigheden”, vertelde aanvoerder Wesley Goeman na de wedstrijd, “Het was bijna niet te doen, waardoor het tempo in de eerste helft laag bleef. We beleven zelf rustig en konden met een prima voorsprong gaan rusten. Je ziet echter dat het hier (op de Westmaat, red.) kan spoken. Zij maken direct na rust de aansluitingstreffer en daarna hebben we zeker 15 moeilijke minuten. En dan valt ook nog de 2-1. Toen moesten we onze rug rechtten, maar ook rustig blijven. Die rust zijn we zeker een kwartier even helemaal kwijt geweest. Maar toen viel de 2-2 en voelde ik dat het gespeeld was”.
Wesley kijkt ook nog terug op het seizoen. “Complimenten voor de hele ploeg! We zijn in 15 wedstrijden onwijs gegroeid. We hebben wél wat neergezet. De club lééft, met een mooie aanhang. En als spelers zijn we een echte groep geworden. We hadden een wisselvallig begin, maar wel een onwijs goede eindsprint”.
“Je weet vooraf dat het met een nieuwe groep altijd wennen is. We hebben het in het begin van het seizoen ook echt wel moeilijk gehad. Rijnsburgse Boys hoort echter op het hoogste niveau. Daar zijn we allemaal voor gekomen. En dat hebben we nu via de nacompetitie bereikt. Het is natuurlijk een cliché, maar dit zijn de krenten in de pap. En dan zeker op dit veld tegen Spakenburg, daar hebben de meesten van ons al eerder pittige wedstrijden gespeeld. Als je zó met je club kunt promoveren, dat is gewoon heel mooi!”
Foto: Hans Heemskerk
Volwassen einde
Pieter Mulders toont zich achteraf apetrots. “Het is best een beladen seizoen geweest. Er is een fase geweest waarin het slecht ging, met best wel veel gedoe. We hebben geloof ik 18 punten achter gestaan. Toch heb is steeds gedacht dat het wel goed zou komen, maar zó goed? Het was bijzonder zwaar, de ploeg is begonnen als een locomotief maar als een sneltrein geëindigd. Het waren tropenuren, weken of jaren, waarin we met de hele staf veel geïnvesteerd hebben. Zeker ook om de groep goed bij elkaar te houden. Voor de winterstop was het niet goed, maar we hebben als doel wel de nacompetitie bereikt. Vanaf dat moment was het lekker voetballen en tussendoor vooral herstellen. Met drie van de vier gewonnen wedstrijden is onze promotie terecht. We zijn tot een heel volwassen einde van het seizoen gekomen”.
Over de wedstrijd zegt Pieter, “We gingen hier met een 2-1 voorsprong naar toe. Alles was mogelijk voor ons, maar het is geen simpel klusje. Je hebt het hier wél over Spakenburg. Het is helemaal niet normaal om hier zomaar ff te winnen. In de eerste helft viel het wel mee, maar in de tweede helft, nadat de 2-1 viel, dacht ik: Wow, dat wordt ff lastig… Maar daarna konden we weer grip krijgen op de wedstrijd”.
Foto: Hans Heemskerk
Gevochten als leeuwen
We vroegen Pieter maar zijn mening over Jeffrey Jongeneelen, uitgeroepen tot amateurvoetballer van het seizoen in de regio en beslissend met veel goals in de nacompetitie. “Als wij niet spelen zoals we nu spelen, kan een speler als Jeffrey zich niet profileren. Jeffrey heeft dit nodig om te kunnen presteren. Dat is een teamprestatie met een individuele kwaliteit. Maar daar hebben we er veel meer van. Complimenten ook voor de achterhoede. Bijvoorbeeld DJ, maar ook de anderen hebben gevochten als leeuwen. Door DJ in te brengen, moet Roderick naar links. Dat vindt hij niet leuk, maar hij doet dat wél in het teambelang. En dat geldt voor alle spelers en dat is in de loop van dit seizoen alleen maar beter geworden”.
“Vooraf was de wens van het bestuur om bij de eerste zes te eindigen en aan een nieuw team te bouwen. Ik wilde meer, maar in het begin stonden we vér achter op punten. Uiteindelijk hebben we er wel even aan geroken, toen we op vier punten van de koppositie stonden. Maar toen verloren we van Lisse. Ik wilde graag een periode, maar uiteindelijk hebben we ons volledig gefocused op de derde plaats, om zo in de nacompetitie te komen. En dat is gelukt!”
Pieter vervolgt: “Ik vind de ontwikkeling van het team positief. We hebben geprobeerd om in het laatste gedeelte te pieken. Ik heb daarvoor hele zondagen thuis zitten puzzelen, maar ook veel samen met de staf uitgewerkt. Dit is zeker een verdienste van de hele staf! Uiteindelijk wil ik een winnend elftal, en dat hoeft niet altijd met het meest aanvallende en mooie voetbal. Op een bepaald moment lukte het om de puntjes op de i te krijgen”.
En dat nu de Tweede Divisie. We vroegen Pieter hoe hij dat volgend jaar ziet. “We doen volgens mij op zich niets onder voor de andere teams, maar dat is allemaal nog koffiedik kijken. Voor nu ben ik apetrots!”
Foto: Hans Heemskerk
