Iedere week gaat fotograaf Jan Jungerius langs bij een wedstrijd op sportpark Middelmors. Deze keer waren de mannen van de JO10-1 aan de beurt. Gerwin Freke schreef het verslag.
Rijnsburgse Boys JO10-1
Zaterdag 4 December.
We werden op het altijd strak gemaaide veld 4B-links ontvangen door de heer Jan Jungerius, de clubfotograaf van Rijnsburgse Boys. Hij deelde ons mee dat ons team vandaag ‘Team van de week’ is.
Deze mededeling plus het al aanwezige schitterende voetbalweer, maakte dat de trainers er nog meer zin in hadden.
Even een ‘korte’ introductie van ons team.
Lucien, de tacticus
Toekomstig trainer in de Amsterdam Arena. Kan spelsituaties vaak beter navertellen dan de trainers.
Sybe, de stormram
Gaat voor niets of niemand opzij. Vele tegenstanders hebben al verbaast om zich heen gekeken. Ze dachten te gaan scoren, maar ineens staat Sybe met bal bij het andere doel.
Joah, de kilometervreter
De man op de moeilijkste positie. Op het middenveld, het gat tussen de verdediging en de aanvallers beperkt houden. Is daarom overal op het veld te vinden.
Moises, het-slot-op-de-deur
Met soms onnavolgbare acties, weet hij tegendoelpunten te voorkomen. Uitverdedigen doet hij, wanneer het uitkomt, met een trap achter het standbeen langs.
Marcus, de truckendoos
Stuurt met regelmaat zijn tegenstanders het bos in. Als hij macaroni heeft gegeten is hij op zijn best.
Joey, de topscorer
Vele keepers hebben de bal uit het doel moeten halen, terwijl ze de bal niet eens voorbij hebben zien komen.
Mike, de alleskunner
Elk team heeft een Mike nodig. Niet de grootste, maar pakt met zijn talent, zonder enige moeite een bal af van iemand van 3 meter lang en 2 meter breed.
JaysenRee, de kaatser
Meestal voorin het veld te vinden. Brengt met regelmaat door middel van een slim balletje een medespeler in scoringspositie.
Nu de wedstrijd van vandaag tegen VVSB. Een onbekende tegenstander van ons. De eerste doelpogingen aan beide kanten werden door de keepers goed tegengehouden. Maar ineens was daar de 0-1. Geen paniek, want terugkomen van een achterstand is hetgeen wat ons team het beste lijkt te kunnen. Vorige week eindigde de wedstrijd tegen Quick Boys, in de stromende regen, na een 1-2 achterstand nog in 5-2 overwinning.
Zo gezegd zo gedaan. Het waren de flitsen van Mike die ons binnen mum van tijd weer op voorsprong zette. 1-1 Was een prachtige boogbal over de keeper. De 2-1 viel nadat een VVSB-er dacht Mike te kunnen uitspelen.
Het 1e kwart einde met een 3-2 voorsprong. Na de 2-2 was het toch weer Mike die na het snel nemen van een uitbal, de bal in de touwen joeg.
In het 2e kwart vielen er wonderwel géén doelpunten. Doelpogingen waren er genoeg. JaysenRee schot naast. Lucien kopbal op de lat na een mooie voorzet van Sybe. Een kopbal van Joey, na een voorzet van Mike, werd gered door de keeper. Verdere pogingen van Sybe leidde ook niet tot het uitbouwen van de voorsprong.
De limonade bleek de oplossing voor de doelpunten droogte. Vanuit het niets was daar ineens Joey met de 4-2. Mooie droge knal in de korte bovenhoek. Gelijk er na ook de 4-3, de 4-4, maar gelukkig ook de 5-4. Joey kreeg de bal voor de voeten na een fout bij VVSB achterin. Hiermee dachten we waarschijnlijk de overwinning weer binnen te hebben. Want het 3e kwart werd afgesloten met een 5-7 achterstand. Elke doelpoging van VVSB werd een doelpunt.
Zoals eerder geschreven, onze jongens laten zich bij een achterstand niet kennen. We gingen vol in de aanval, maar vandaag mocht het allemaal niet baten. Alle ballen leken voor VVSB goed te vallen. Bij ons was het de keeper van VVSB, de paal of de lat die een doelpunt in de weg stonden.
Vandaag eindigde de wedstrijd in 5-9. De eerste verliespartij in 6 wedstrijden. De trainers zijn er nog niet achter hoe dit heeft kunnen gebeuren.
Lucien, Sybe, Joah, Moises, Marcus, Joey, Mike en JaysenRee jullie zijn een goed team.
Tot woensdag!
Jean Paul Verkade
René van Voorbergen
Gerwin Freke
