Iedere week gaat fotograaf Jan Jungerius langs bij een wedstrijd op sportpark Middelmors om een mooie fotoserie te maken. Deze keer was de JO9-5 aan de beurt. Zijn speelden een thuiswedstrijd tegen VV Oegstgeest. Het verslag is van Robbie de Mooij.
Wedstrijdverslag JO9-5
Het is zaterdag 11 maart 8:15 uur. Bijna alle sterren van de JO9-5 staan weer op het veld van het mooie Middelmors. Ze zijn er klaar voor om na een stop van 3 weken weer te vlammen. We missen helaas Julian Ravensbergen. Onze snelle spits, die altijd met zijn punt weet te scoren. Zullen we zonder onze puntenmaker ook weten te winnen? U leest het in onderstaand verslag.
V.V. Oegstgeest JO9-3 thuis. Wat kunnen onze boys verwachten? Het is een grote verrassing want het is de eerste keer dat ze tegen deze club spelen.
Met Janus in het doel en Jack en Colin achterin starten we solide. Het verdedigend front waar het team op kan bouwen en waar geen bal doorheen komt. In het midden Ian en Salim. Twee scherpe en creatieve middenvelders. Zij weten de spelers van de tegenpartij gek te maken met hun ‘moves’. De goedlachse en teamplayer Dylan stond in de punt van de aanval.
Vanaf de zijlijn moedigden Danny, Mike en Michael hun teamgenoten aan. Ook al ben je niet in het veld, bij de JO9-5 blijf je altijd bij de wedstrijd om je teamgenoten te steunen en aan te moedigen.
Om 8:30 uur is het startschot. De wedstrijd is begonnen. De eerste doorbraak is gelijk raak. Een doelpunt van Ian. Met een panna weet hij de keeper te passeren en komen we op voorsprong: 1-0.
Na deze solo van Ian wordt Oegstgeest wakker. En dat komt de boys duur te staan. Het wordt 1-1.
Dylan probeert een harde bal te koppen, maar dit gaat goed fout. De spits krijgt een keiharde bal op zijn oor. Valt hij nu geblesseerd uit? Gelukkig weet hij zich te herpakken en komt weer terug in het veld om zijn team te ondersteunen.
De boys weten niet te scoren en Oegstgeest wel. Het wordt daardoor 1-2. Ze voelen dat het gelijk op gaat en weten dat ze druk moeten zetten. Onze Salim maakt gebruik van de druk die ze als team opvoeren en breekt door. Hij scoort een prachtige 2-2 vlak voor rust!
Na de rust moeten de boys weer even schakelen. Oegstgeest weet hier slim gebruik van te maken. De tegenpartij weet een aantal keer door te breken. Door onze topverdedigers Jack en Michael zijn ze niet in staat goed op doel te schieten. Drie keer een bal op de paal en een aantal keer een nette redding van onze keepheld Janus.
We laten ons niet gek maken en gaan snel weer door. Vanuit het doel geeft Janus de bal aan Colin. Colin kijkt goed om zich heen en ziet dat Mike zich heeft vrijgelopen. Met een nette strakke pass schiet Colin de bal recht in de voeten van Mike. Na een kleine dribbel besluit Mike met een knoerthard schot vanaf de middenstip op doel te schieten. RAAAAAKKKK!!!! Een prachtige samenwerking en een heerlijke 3-2.
Danny is hard aan het werk op het middenveld. Hierdoor weten we de bal weer te bemachtigen en scoort Salim wederom een goal. Wat een prachtig optreden van onze kleine tovenaar. Met een move a la Zidane passeert hij twee tegenstanders. Tussenstand: 4-2.
De boys zijn ontzettend fel en zitten er bovenop. Dit zou niet meer mis moeten gaan. Oegstgeest geeft een laatste stuiptrekking. Het wordt 4-3. Wat een spanning. Langs de lijn kunnen de supporters het niet meer houden. Gaan ze het toch uit handen geven?!
Maar niets is minder waar. De keeper van Oegstgeest wordt afgeleid. Hij staat tijdens de wedstrijd te vergaderen bij de paal met zijn trainer. Hebben ze door wat er gebeurt??? Nee! want Ian weet te scoren: 5-3 voor de boys.
Het geloof bij Oegstgeest vloeit weg… Ze weten zich na alle goals van de boys niet meer te herpakken. Een mooie uitbal van Janus komt via Michael, daarna Danny in de voeten van Ian. Hij dribbelt slim langs de tegenstander. GOAL!! Maar nog belangrijker: wat hebben de boys goed overgespeeld en wat een geweldige teamprestatie!
De eindstand is er eentje om goed te vieren. Met 6-3 gaan we het veld af de kantine in. Tijd voor limonade en wat lekkers. Wat hebben de boys hard gewerkt met en voor elkaar. Als trainer kan ik niets anders dan trots zijn op de ontwikkeling die een ieder doormaakt en de teamspirit die we met elkaar hebben. Op naar de volgende strijd: uit bij Rijnvogels!
