Voorbeschouwing HHC Hardenberg – Rijnsburgse Boys

We mogen weer naar Hardenberg! Sommige lezers zullen dit cynisch opvatten, maar zo is het niet bedoeld. Men zou dit cynisch kunnen opvatten, omdat het de verste reis is van alle reisjes die Rijnsburgse Boys dit seizoen voor de competitie onderneemt: officieel is het 189 kilometer rijden. Daarnaast is HHC Hardenberg uit geen eitje voor de Uien, die vorig seizoen voor het eerst na vijf verliesbeurten weer eens wonnen in Hardenberg. Om die mooie prestatie daarna thuis grondig te verpesten door HHC Hardenberg met 1-6 vrije doortocht te verlenen op de Middelmors. Het verhaal Hardenberg is voor de Uien er één met scherpe randjes, laten we het daarop houden. Gelukkig kent iedereen die spreuk over resultaten uit het verleden. Want die resultaten maak je zelf tot mentale ballast, of een mentale voorsprong.

The orange machine
Het is algemeen bekend dat HHC Hardenberg een prachtige club is, met een sympathieke uitstraling en een grote achterban. Geen toeval: de clubs uit het oosten hebben snel de sympathie aan hun kont hangen vanwege de gemoedelijke en vriendelijke ontvangst en de wat meer down-to-earth sfeer die er hangt. Jaarlijks maken altijd wel een club Rijnsburgers het weekend waarin Rijnsburgse Boys in Hardenberg speelt tot een uitje. Hotelletje pakken, genieten van de omgeving en op tijd sfeer snuiven op het prachtige sportpark de Boshoek. Om daarna de spanning te voelen stijgen als de oranjehemden en de Uien de degens kruisen. Jarenlang was die spanning tijdens de wedstrijden ver te zoeken, want HHC was Rijnsburgse Boys vaak simpel de baas. Tot ergernis toe. Maar zie daar, vorig seizoen wisten Pieter Mulders en zijn bende zowaar de drie punten weg te slepen. Misschien ook met wat fortuin, maar geen Ui die dat een zier interesseert. Als je dat eind moet rijden (en dat moet HHC dus een keer of tien per seizoen!), dan kan je maar beter wat presteren.
Mentale strijd
Het is voor iedere trainer weer anders als je tegen een opponent speelt die de naam heeft lastig te zijn. Het taaie en met verzorgd veldspel spelende HHC Hardenberg, met de verraderlijke targetman en topscorer Rob van der Leij, kan je in je hoofd zo groot maken als je wil. Het blijft namelijk een bijzonder fenomeen in het voetbal: uit of thuis en dan ook nog tegen een bepaalde tegenstander maakt dat sommige spelers dan wel zich sterk voelen, dan wel wat meer in hun schulp kruipen. Uiteindelijk blijft het elf tegen elf tegen jongens die ook naar het toilet moeten. Met andere woorden: geen angst maar de borst vooruit en uitgaan van je eigen kracht. Iets wat onze nieuwe trainer Wilfred van Leeuwen gelukkig hoog in het vaandel heeft staan. Met als minimale eis honderd procent toewijding moet opnieuw (een) punt(en) halen op de Boshoek kunnen. Ook al heeft Rijnsburgse Boys te simpel en teleurstellend verloren, afgelopen zaterdag. Ook al won HHC de laatste twee. Op de Tweede Divisie kan je zat kritiek hebben, maar de onvoorspelbaarheid is prachtig. En laten we wel zijn: we hebben gewoon hele goede spelers. Hoe goed, dat zal o.a. de mindset, om met een nieuw modewoord te spreken, uitmaken. Oftewel: staan de koppen goed. Het zal toch wel zeker?

Foto: Rick Meinen Studio